بَهَجَ
Изглед
Глаголски вид | |||
---|---|---|---|
свршени | несвршени | ||
Изговор:
Значења:
- развеселити
- расположити
- разведрити
- обрадовати
Примери:
- .بَهَجْتُ أُمِّي مَعَ بَاقَةِ الوُرُودِ
- Развеселио сам моју мајку букетом ружа.
Синоними:
Супротне речи:
Изреке и пословице:
- .إِذَا تُرِيدُ أَنْ بَهَجَ نَفْسَهُم يَجِبُ أَنْ بَهَجَ شَخْصُ الأَخَرِ
- Да бисте развеселили сами себе, морате прво развеселити неког другог. - Марк Твен
Асоцијације:
- سَعادَةٌ - срећа
- إِمْتِسَامَةٌ - осмех
Изведене речи:
- إِبْتِهَاجٌ - радовање, весељење, сласт, ужитак, наслада
- بَهِجٌ - весео, радостан, леп, диван, красан
- بَهْجَةٌ - весеље, радост, усхићење, занос
- بَهِيجٌ - весео, блистав, прекрасан, пријатан
- مبْتَهِجٌ - весео, радостан
Сродни чланци са Википедије:
Преводи
[уреди]
|
|
Конјугација глагола بَهَجَ (bahağa) — Прва глаголска врста
глаголска именица المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
партицип активни اسم الفاعل |
بَاهِجٌ (bāhijun) (bāhiğun) | |||||||||||
партицип пасивни اسم المفعول |
مَبْهُوجٌ (mabhūjun) (mabhūğun) | |||||||||||
актив الفعل المعلوم | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بَهَجْتُ (bahajtu) (bahağtu) |
بَهَجْتَ (bahajta) (bahağta) |
بَهَجَ (bahağa) |
بَهَجْتُمَا (bahajtumā) (bahağtumā) |
بَهَجَا (bahajā) (bahağā) |
بَهَجْنَا (bahajnā) (bahağnā) |
بَهَجْتُمْ (bahajtum) (bahağtum) |
بَهَجُوا (bahajū) (bahağū) | |||
f | بَهَجْتِ (bahajti) (bahağti) |
بَهَجَتْ (bahajat) (bahağat) |
بَهَجَتَا (bahajatā) (bahağatā) |
بَهَجْتُنَّ (bahajtunna) (bahağtunna) |
بَهَجْنَ (bahajna) (bahağna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أَبْهَجُ (ʾabhaju) (ʾabhağu) |
تَبْهَجُ (tabhaju) (tabhağu) |
يَبْهَجُ (yabhaju) (yabhağu) |
تَبْهَجَانِ (tabhajāni) (tabhağāni) |
يَبْهَجَانِ (yabhajāni) (yabhağāni) |
نَبْهَجُ (nabhaju) (nabhağu) |
تَبْهَجُونَ (tabhajūna) (tabhağūna) |
يَبْهَجُونَ (yabhajūna) (yabhağūna) | |||
f | تَبْهَجِينَ (tabhajīna) (tabhağīna) |
تَبْهَجُ (tabhaju) (tabhağu) |
تَبْهَجَانِ (tabhajāni) (tabhağāni) |
تَبْهَجْنَ (tabhajna) (tabhağna) |
يَبْهَجْنَ (yabhajna) (yabhağna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أَبْهَجَ (ʾabhaja) (ʾabhağa) |
تَبْهَجَ (tabhaja) (tabhağa) |
يَبْهَجَ (yabhaja) (yabhağa) |
تَبْهَجَا (tabhajā) (tabhağā) |
يَبْهَجَا (yabhajā) (yabhağā) |
نَبْهَجَ (nabhaja) (nabhağa) |
تَبْهَجُوا (tabhajū) (tabhağū) |
يَبْهَجُوا (yabhajū) (yabhağū) | |||
f | تَبْهَجِي (tabhajī) (tabhağī) |
تَبْهَجَ (tabhaja) (tabhağa) |
تَبْهَجَا (tabhajā) (tabhağā) |
تَبْهَجْنَ (tabhajna) (tabhağna) |
يَبْهَجْنَ (yabhajna) (yabhağna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أَبْهَجْ (ʾabhaj) (ʾabhağ) |
تَبْهَجْ (tabhaj) (tabhağ) |
يَبْهَجْ (yabhaj) (yabhağ) |
تَبْهَجَا (tabhajā) (tabhağā) |
يَبْهَجَا (yabhajā) (yabhağā) |
نَبْهَجْ (nabhaj) (nabhağ) |
تَبْهَجُوا (tabhajū) (tabhağū) |
يَبْهَجُوا (yabhajū) (yabhağū) | |||
f | تَبْهَجِي (tabhajī) (tabhağī) |
تَبْهَجْ (tabhaj) (tabhağ) |
تَبْهَجَا (tabhajā) (tabhağā) |
تَبْهَجْنَ (tabhajna) (tabhağna) |
يَبْهَجْنَ (yabhajna) (yabhağna) | |||||||
императив الأمر |
m | اِبْهَجْ (ibhaj) (ibhağ) |
اِبْهَجَا (ibhajā) (ibhağā) |
اِبْهَجُوا (ibhajū) (ibhağū) |
||||||||
f | اِبْهَجِي (ibhajī) (ibhağī) |
اِبْهَجْنَ (ibhajna) (ibhağna) | ||||||||||
пасив الفعل المجهول | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بُهِجْتُ (buhijtu) (buhiğtu) |
بُهِجْتَ (buhijta) (buhiğta) |
بُهِجَ (buhiğa) |
بُهِجْتُمَا (buhijtumā) (buhiğtumā) |
بُهِجَا (buhijā) (buhiğā) |
بُهِجْنَا (buhijnā) (buhiğnā) |
بُهِجْتُمْ (buhijtum) (buhiğtum) |
بُهِجُوا (buhijū) (buhiğū) | |||
f | بُهِجْتِ (buhijti) (buhiğti) |
بُهِجَتْ (buhijat) (buhiğat) |
بُهِجَتَا (buhijatā) (buhiğatā) |
بُهِجْتُنَّ (buhijtunna) (buhiğtunna) |
بُهِجْنَ (buhijna) (buhiğna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أُبْهَجُ (ʾubhaju) (ʾubhağu) |
تُبْهَجُ (tubhaju) (tubhağu) |
يُبْهَجُ (yubhaju) (yubhağu) |
تُبْهَجَانِ (tubhajāni) (tubhağāni) |
يُبْهَجَانِ (yubhajāni) (yubhağāni) |
نُبْهَجُ (nubhaju) (nubhağu) |
تُبْهَجُونَ (tubhajūna) (tubhağūna) |
يُبْهَجُونَ (yubhajūna) (yubhağūna) | |||
f | تُبْهَجِينَ (tubhajīna) (tubhağīna) |
تُبْهَجُ (tubhaju) (tubhağu) |
تُبْهَجَانِ (tubhajāni) (tubhağāni) |
تُبْهَجْنَ (tubhajna) (tubhağna) |
يُبْهَجْنَ (yubhajna) (yubhağna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أُبْهَجَ (ʾubhaja) (ʾubhağa) |
تُبْهَجَ (tubhaja) (tubhağa) |
يُبْهَجَ (yubhaja) (yubhağa) |
تُبْهَجَا (tubhajā) (tubhağā) |
يُبْهَجَا (yubhajā) (yubhağā) |
نُبْهَجَ (nubhaja) (nubhağa) |
تُبْهَجُوا (tubhajū) (tubhağū) |
يُبْهَجُوا (yubhajū) (yubhağū) | |||
f | تُبْهَجِي (tubhajī) (tubhağī) |
تُبْهَجَ (tubhaja) (tubhağa) |
تُبْهَجَا (tubhajā) (tubhağā) |
تُبْهَجْنَ (tubhajna) (tubhağna) |
يُبْهَجْنَ (yubhajna) (yubhağna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أُبْهَجْ (ʾubhaj) (ʾubhağ) |
تُبْهَجْ (tubhaj) (tubhağ) |
يُبْهَجْ (yubhaj) (yubhağ) |
تُبْهَجَا (tubhajā) (tubhağā) |
يُبْهَجَا (yubhajā) (yubhağā) |
نُبْهَجْ (nubhaj) (nubhağ) |
تُبْهَجُوا (tubhajū) (tubhağū) |
يُبْهَجُوا (yubhajū) (yubhağū) | |||
f | تُبْهَجِي (tubhajī) (tubhağī) |
تُبْهَجْ (tubhaj) (tubhağ) |
تُبْهَجَا (tubhajā) (tubhağā) |
تُبْهَجْنَ (tubhajna) (tubhağna) |
يُبْهَجْنَ (yubhajna) (yubhağna) |