خَدَمَ

Čaj pripremljen za služenje.

Glagolski vid
svršeni	nesvršeni
خَدَمَ	يَخْدِمُ

Koren: خ د م*

Izgovor:

DIN: ẖadama  

Audio:

(datoteka)

Značenja:

1. služiti
2. posluživati
3. raditi
4. biti u službi
5. vršiti dužnost
6. zauzimati položaj
7. zauzeti se za
8. učiniti uslugu

Primeri:

.خَدَمَ عَشَرَ سَنَوَاتٍ فِي الشُّرطَةِ

Bio je deset godina u službi policiji.

Značenje	Imperfekat	Perfekat	Glagolska vrsta
služiti; posluživati; raditi; biti u službi, vršiti dužnost, zauzimati položaj; zauzeti se za, učiniti uslugu	يَخْدِمُ	خَدَمَ	1.
zaposliti, uzeti u službu	يُخَدِّمُ	خَدَّمَ	2.
/	/	/	3.
dati slugu	يُخْدِمُ	أَخْدَمَ	4.
uzeti za slugu (u službu)	يَتَخَدَّمُ	تَخَدَّمَ	5.
/	/	/	6.
/	/	/	7.
sam se posluživati; zaposliti (kao slugu)	يَخْتَدِمُ	إِخْتَدَمَ	8.
/	/	/	9.
uzeti za slugu (u službu); poslužiti se, iskoristiti; primeniti, upotrebiti, koristiti	يَسْتَخْدِمُ	إِسْتَخْدَمَ	10.

Sinonimi:

• نَفَعَ - koristiti; pomagati; služiti za
• أَفَادَ - koristiti; biti koristan za, donositi, pomoći, poslužiti

Izreke i poslovice:

.إِنَّ النَّاسَ السَّعِيديِنَ الوَحِيدِينَ حَقًّا هُمْ أُولَئِكَ الَّذِينَ تَعَلَّمُوا كَيْفَ أَنْ يَخْدِمُوا

Jedini zaista srećni ljudi su oni koji su naučili kako da služe.

- Rik Voren

Asocijacije:

• عَمَلٌ - rad, posao, aktivnost; postupak; akcija; bavljenje
• جَهْدٌ - trud, nastojanje; naprezanje, zalaganje
• خِدْمَةٌ - služenje, usluga, posluživanje; služba; posao, rad; dužnost

Izvedene reči:

• خَدَمَ رِكَابَ - potpuno se posvetiti
• خَدَمَ مَصَالِحَ - služiti interesima
• إِسْتِخْدَامٌ - uzimanje u službu, zapošljavanje; služba, položaj; korišćenje, upotreba
• تَخْدِيمٌ - upošljavanje
• خَادِمٌ - sluga; čuvar, konobar; đakon
• خَادِمَةٌ - služavka, kućna pomoćnica. guvernanta
• خَادِمِيَّةٌ - položaj sluge; potčinjenost, podložnost
• خَدَّامٌ - sluga; lakej; radnik
• خَدَامَةٌ - služenje, posluživanje, usluga; služba položaj, posao, zanimanje
• خِدْمَةٌ - služenje, usluga, posluživanje; služba; posao, rad; dužnost; obrađivanje (zemlje); pogon; promet, saobraćaj
• خَدِيمٌ - sluga; rob;K vojnik; konkubina
• مَخْدُومٌ služen; koga služe džini (demoni); mnogo komentarisana (knjiga)
• مُسْتَخْدَمٌ - službenik
• مُسْتَخْدِمٌ - poslodavac

Srodni članci sa Vikipedije:

خَدَمَ

Prevodi

Engleski: [1] serve ☞en Italijanski: [1] servire ☞it Nemački: [1] dienen ☞de Španski: [1] servir ☞es Francuski: [1] servir ☞fr Finski: [1] tarjoilla ☞fi Grčki: [1] εξυπηρετούν ☞el

Ruski: [1] обслужить ☞ru Portugalski: [1] servir ☞pt Makedonski: [1] служат ☞mk Srpski: [1] служити ☞sr Mađarski: [1] szolgál ☞hu Bugarski: [1] служа ☞bg Kineski: [1] 服务 ☞zh

Konjugacija glagola خَدَمَ (ẖadama) — Prva glagolska vrsta

glagolska imenica المصدر
particip aktivni اسم الفاعل						خَادِمٌ‎ (ḵādimun) (ẖādimun)
particip pasivni اسم المفعول						مَخْدُومٌ‎ (maḵdūmun) (maẖdūmun)
aktiv الفعل المعلوم
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	خَدَمْتُ‎ (ḵadamtu) (ẖadamtu)	خَدَمْتَ‎ (ḵadamta) (ẖadamta)	خَدَمَ (ẖadama)		خَدَمْتُمَا‎ (ḵadamtumā) (ẖadamtumā)	خَدَمَا‎ (ḵadamā) (ẖadamā)		خَدَمْنَا‎ (ḵadamnā) (ẖadamnā)	خَدَمْتُمْ‎ (ḵadamtum) (ẖadamtum)	خَدَمُوا‎ (ḵadamū) (ẖadamū)
	f		خَدَمْتِ‎ (ḵadamti) (ẖadamti)	خَدَمَتْ‎ (ḵadamat) (ẖadamat)			خَدَمَتَا‎ (ḵadamatā) (ẖadamatā)			خَدَمْتُنَّ‎ (ḵadamtunna) (ẖadamtunna)	خَدَمْنَ‎ (ḵadamna) (ẖadamna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أَخْدِمُ‎ (ʾaḵdimu) (ʾaẖdimu)	تَخْدِمُ‎ (taḵdimu) (taẖdimu)	يَخْدِمُ‎ (yaḵdimu) (yaẖdimu)		تَخْدِمَانِ‎ (taḵdimāni) (taẖdimāni)	يَخْدِمَانِ‎ (yaḵdimāni) (yaẖdimāni)		نَخْدِمُ‎ (naḵdimu) (naẖdimu)	تَخْدِمُونَ‎ (taḵdimūna) (taẖdimūna)	يَخْدِمُونَ‎ (yaḵdimūna) (yaẖdimūna)
	f		تَخْدِمِينَ‎ (taḵdimīna) (taẖdimīna)	تَخْدِمُ‎ (taḵdimu) (taẖdimu)			تَخْدِمَانِ‎ (taḵdimāni) (taẖdimāni)			تَخْدِمْنَ‎ (taḵdimna) (taẖdimna)	يَخْدِمْنَ‎ (yaḵdimna) (yaẖdimna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أَخْدِمَ‎ (ʾaḵdima) (ʾaẖdima)	تَخْدِمَ‎ (taḵdima) (taẖdima)	يَخْدِمَ‎ (yaḵdima) (yaẖdima)		تَخْدِمَا‎ (taḵdimā) (taẖdimā)	يَخْدِمَا‎ (yaḵdimā) (yaẖdimā)		نَخْدِمَ‎ (naḵdima) (naẖdima)	تَخْدِمُوا‎ (taḵdimū) (taẖdimū)	يَخْدِمُوا‎ (yaḵdimū) (yaẖdimū)
	f		تَخْدِمِي‎ (taḵdimī) (taẖdimī)	تَخْدِمَ‎ (taḵdima) (taẖdima)			تَخْدِمَا‎ (taḵdimā) (taẖdimā)			تَخْدِمْنَ‎ (taḵdimna) (taẖdimna)	يَخْدِمْنَ‎ (yaḵdimna) (yaẖdimna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أَخْدِمْ‎ (ʾaḵdim) (ʾaẖdim)	تَخْدِمْ‎ (taḵdim) (taẖdim)	يَخْدِمْ‎ (yaḵdim) (yaẖdim)		تَخْدِمَا‎ (taḵdimā) (taẖdimā)	يَخْدِمَا‎ (yaḵdimā) (yaẖdimā)		نَخْدِمْ‎ (naḵdim) (naẖdim)	تَخْدِمُوا‎ (taḵdimū) (taẖdimū)	يَخْدِمُوا‎ (yaḵdimū) (yaẖdimū)
	f		تَخْدِمِي‎ (taḵdimī) (taẖdimī)	تَخْدِمْ‎ (taḵdim) (taẖdim)			تَخْدِمَا‎ (taḵdimā) (taẖdimā)			تَخْدِمْنَ‎ (taḵdimna) (taẖdimna)	يَخْدِمْنَ‎ (yaḵdimna) (yaẖdimna)
imperativ الأمر	m		اِخْدِمْ‎ (iḵdim) (iẖdim)			اِخْدِمَا‎ (iḵdimā) (iẖdimā)				اِخْدِمُوا‎ (iḵdimū) (iẖdimū)
	f		اِخْدِمِي‎ (iḵdimī) (iẖdimī)							اِخْدِمْنَ‎ (iḵdimna) (iẖdimna)
pasiv الفعل المجهول
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	خُدِمْتُ‎ (ḵudimtu) (ẖudimtu)	خُدِمْتَ‎ (ḵudimta) (ẖudimta)	خُدِمَ (ẖudima)		خُدِمْتُمَا‎ (ḵudimtumā) (ẖudimtumā)	خُدِمَا‎ (ḵudimā) (ẖudimā)		خُدِمْنَا‎ (ḵudimnā) (ẖudimnā)	خُدِمْتُمْ‎ (ḵudimtum) (ẖudimtum)	خُدِمُوا‎ (ḵudimū) (ẖudimū)
	f		خُدِمْتِ‎ (ḵudimti) (ẖudimti)	خُدِمَتْ‎ (ḵudimat) (ẖudimat)			خُدِمَتَا‎ (ḵudimatā) (ẖudimatā)			خُدِمْتُنَّ‎ (ḵudimtunna) (ẖudimtunna)	خُدِمْنَ‎ (ḵudimna) (ẖudimna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أُخْدَمُ‎ (ʾuḵdamu) (ʾuẖdamu)	تُخْدَمُ‎ (tuḵdamu) (tuẖdamu)	يُخْدَمُ‎ (yuḵdamu) (yuẖdamu)		تُخْدَمَانِ‎ (tuḵdamāni) (tuẖdamāni)	يُخْدَمَانِ‎ (yuḵdamāni) (yuẖdamāni)		نُخْدَمُ‎ (nuḵdamu) (nuẖdamu)	تُخْدَمُونَ‎ (tuḵdamūna) (tuẖdamūna)	يُخْدَمُونَ‎ (yuḵdamūna) (yuẖdamūna)
	f		تُخْدَمِينَ‎ (tuḵdamīna) (tuẖdamīna)	تُخْدَمُ‎ (tuḵdamu) (tuẖdamu)			تُخْدَمَانِ‎ (tuḵdamāni) (tuẖdamāni)			تُخْدَمْنَ‎ (tuḵdamna) (tuẖdamna)	يُخْدَمْنَ‎ (yuḵdamna) (yuẖdamna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أُخْدَمَ‎ (ʾuḵdama) (ʾuẖdama)	تُخْدَمَ‎ (tuḵdama) (tuẖdama)	يُخْدَمَ‎ (yuḵdama) (yuẖdama)		تُخْدَمَا‎ (tuḵdamā) (tuẖdamā)	يُخْدَمَا‎ (yuḵdamā) (yuẖdamā)		نُخْدَمَ‎ (nuḵdama) (nuẖdama)	تُخْدَمُوا‎ (tuḵdamū) (tuẖdamū)	يُخْدَمُوا‎ (yuḵdamū) (yuẖdamū)
	f		تُخْدَمِي‎ (tuḵdamī) (tuẖdamī)	تُخْدَمَ‎ (tuḵdama) (tuẖdama)			تُخْدَمَا‎ (tuḵdamā) (tuẖdamā)			تُخْدَمْنَ‎ (tuḵdamna) (tuẖdamna)	يُخْدَمْنَ‎ (yuḵdamna) (yuẖdamna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أُخْدَمْ‎ (ʾuḵdam) (ʾuẖdam)	تُخْدَمْ‎ (tuḵdam) (tuẖdam)	يُخْدَمْ‎ (yuḵdam) (yuẖdam)		تُخْدَمَا‎ (tuḵdamā) (tuẖdamā)	يُخْدَمَا‎ (yuḵdamā) (yuẖdamā)		نُخْدَمْ‎ (nuḵdam) (nuẖdam)	تُخْدَمُوا‎ (tuḵdamū) (tuẖdamū)	يُخْدَمُوا‎ (yuḵdamū) (yuẖdamū)
	f		تُخْدَمِي‎ (tuḵdamī) (tuẖdamī)	تُخْدَمْ‎ (tuḵdam) (tuẖdam)			تُخْدَمَا‎ (tuḵdamā) (tuẖdamā)			تُخْدَمْنَ‎ (tuḵdamna) (tuẖdamna)	يُخْدَمْنَ‎ (yuḵdamna) (yuẖdamna)