بَتَرَ
Изглед
Глаголски вид | |||
---|---|---|---|
свршени | несвршени | ||
بَتَرَ | يَبْتُرُ |
Изговор:
Значења:
- одрезати
- одсећи
- ампутирати
Примери:
- .بَتَرَ إِصْبَعَهُ مُصَادَفَةً
- Случајно је одрезао свој прст.
Синоними:
Значење | Имперфекат | Перфекат | Глаголска врста |
---|---|---|---|
одрезати, одсећи, ампутирати | يَبْتُرُ | بَتَرَ | 1. |
уништити | يُبَتِّرُ | بَتَّرَ | 2. |
/ | / | / | 3. |
лишити потомства; одрезати реп | يُبْتِرُ | أَبْتَرَ | 4. |
бити одвојен | يَتَبَتَّرُ | تَبَتَّرَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
бити одсечен, одрезан | يَنْبَتِرُ | إِنْبَتَرَ | 7. |
/ | / | / | 8. |
/ | / | / | 9. |
/ | / | / | 10. |
Изреке и пословице:
- .إِسْتَخْدِمْ رَأْسَكَ؛ أُبْتُرْ رَأْسَهُمْ
- Користи своју главу; одсеци њихове. -Макс Брукс
Асоцијације:
Изведене речи:
Сродни чланци са Википедије:
Преводи
[уреди]
|
|
Конјугација глагола بَتَرَ (batara) — Прва глаголска врста
глаголска именица المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
партицип активни اسم الفاعل |
بَاتِرٌ (bātirun) (bātirun) | |||||||||||
партицип пасивни اسم المفعول |
مَبْتُورٌ (mabtūrun) (mabtūrun) | |||||||||||
актив الفعل المعلوم | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بَتَرْتُ (batartu) (batartu) |
بَتَرْتَ (batarta) (batarta) |
بَتَرَ (batara) |
بَتَرْتُمَا (batartumā) (batartumā) |
بَتَرَا (batarā) (batarā) |
بَتَرْنَا (batarnā) (batarnā) |
بَتَرْتُمْ (batartum) (batartum) |
بَتَرُوا (batarū) (batarū) | |||
f | بَتَرْتِ (batarti) (batarti) |
بَتَرَتْ (batarat) (batarat) |
بَتَرَتَا (bataratā) (bataratā) |
بَتَرْتُنَّ (batartunna) (batartunna) |
بَتَرْنَ (batarna) (batarna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أَبْتُرُ (ʾabturu) (ʾabturu) |
تَبْتُرُ (tabturu) (tabturu) |
يَبْتُرُ (yabturu) (yabturu) |
تَبْتُرَانِ (tabturāni) (tabturāni) |
يَبْتُرَانِ (yabturāni) (yabturāni) |
نَبْتُرُ (nabturu) (nabturu) |
تَبْتُرُونَ (tabturūna) (tabturūna) |
يَبْتُرُونَ (yabturūna) (yabturūna) | |||
f | تَبْتُرِينَ (tabturīna) (tabturīna) |
تَبْتُرُ (tabturu) (tabturu) |
تَبْتُرَانِ (tabturāni) (tabturāni) |
تَبْتُرْنَ (tabturna) (tabturna) |
يَبْتُرْنَ (yabturna) (yabturna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أَبْتُرَ (ʾabtura) (ʾabtura) |
تَبْتُرَ (tabtura) (tabtura) |
يَبْتُرَ (yabtura) (yabtura) |
تَبْتُرَا (tabturā) (tabturā) |
يَبْتُرَا (yabturā) (yabturā) |
نَبْتُرَ (nabtura) (nabtura) |
تَبْتُرُوا (tabturū) (tabturū) |
يَبْتُرُوا (yabturū) (yabturū) | |||
f | تَبْتُرِي (tabturī) (tabturī) |
تَبْتُرَ (tabtura) (tabtura) |
تَبْتُرَا (tabturā) (tabturā) |
تَبْتُرْنَ (tabturna) (tabturna) |
يَبْتُرْنَ (yabturna) (yabturna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أَبْتُرْ (ʾabtur) (ʾabtur) |
تَبْتُرْ (tabtur) (tabtur) |
يَبْتُرْ (yabtur) (yabtur) |
تَبْتُرَا (tabturā) (tabturā) |
يَبْتُرَا (yabturā) (yabturā) |
نَبْتُرْ (nabtur) (nabtur) |
تَبْتُرُوا (tabturū) (tabturū) |
يَبْتُرُوا (yabturū) (yabturū) | |||
f | تَبْتُرِي (tabturī) (tabturī) |
تَبْتُرْ (tabtur) (tabtur) |
تَبْتُرَا (tabturā) (tabturā) |
تَبْتُرْنَ (tabturna) (tabturna) |
يَبْتُرْنَ (yabturna) (yabturna) | |||||||
императив الأمر |
m | اُبْتُرْ (ubtur) (ubtur) |
اُبْتُرَا (ubturā) (ubturā) |
اُبْتُرُوا (ubturū) (ubturū) |
||||||||
f | اُبْتُرِي (ubturī) (ubturī) |
اُبْتُرْنَ (ubturna) (ubturna) | ||||||||||
пасив الفعل المجهول | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | بُتِرْتُ (butirtu) (butirtu) |
بُتِرْتَ (butirta) (butirta) |
بُتِرَ (butira) |
بُتِرْتُمَا (butirtumā) (butirtumā) |
بُتِرَا (butirā) (butirā) |
بُتِرْنَا (butirnā) (butirnā) |
بُتِرْتُمْ (butirtum) (butirtum) |
بُتِرُوا (butirū) (butirū) | |||
f | بُتِرْتِ (butirti) (butirti) |
بُتِرَتْ (butirat) (butirat) |
بُتِرَتَا (butiratā) (butiratā) |
بُتِرْتُنَّ (butirtunna) (butirtunna) |
بُتِرْنَ (butirna) (butirna) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أُبْتَرُ (ʾubtaru) (ʾubtaru) |
تُبْتَرُ (tubtaru) (tubtaru) |
يُبْتَرُ (yubtaru) (yubtaru) |
تُبْتَرَانِ (tubtarāni) (tubtarāni) |
يُبْتَرَانِ (yubtarāni) (yubtarāni) |
نُبْتَرُ (nubtaru) (nubtaru) |
تُبْتَرُونَ (tubtarūna) (tubtarūna) |
يُبْتَرُونَ (yubtarūna) (yubtarūna) | |||
f | تُبْتَرِينَ (tubtarīna) (tubtarīna) |
تُبْتَرُ (tubtaru) (tubtaru) |
تُبْتَرَانِ (tubtarāni) (tubtarāni) |
تُبْتَرْنَ (tubtarna) (tubtarna) |
يُبْتَرْنَ (yubtarna) (yubtarna) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أُبْتَرَ (ʾubtara) (ʾubtara) |
تُبْتَرَ (tubtara) (tubtara) |
يُبْتَرَ (yubtara) (yubtara) |
تُبْتَرَا (tubtarā) (tubtarā) |
يُبْتَرَا (yubtarā) (yubtarā) |
نُبْتَرَ (nubtara) (nubtara) |
تُبْتَرُوا (tubtarū) (tubtarū) |
يُبْتَرُوا (yubtarū) (yubtarū) | |||
f | تُبْتَرِي (tubtarī) (tubtarī) |
تُبْتَرَ (tubtara) (tubtara) |
تُبْتَرَا (tubtarā) (tubtarā) |
تُبْتَرْنَ (tubtarna) (tubtarna) |
يُبْتَرْنَ (yubtarna) (yubtarna) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أُبْتَرْ (ʾubtar) (ʾubtar) |
تُبْتَرْ (tubtar) (tubtar) |
يُبْتَرْ (yubtar) (yubtar) |
تُبْتَرَا (tubtarā) (tubtarā) |
يُبْتَرَا (yubtarā) (yubtarā) |
نُبْتَرْ (nubtar) (nubtar) |
تُبْتَرُوا (tubtarū) (tubtarū) |
يُبْتَرُوا (yubtarū) (yubtarū) | |||
f | تُبْتَرِي (tubtarī) (tubtarī) |
تُبْتَرْ (tubtar) (tubtar) |
تُبْتَرَا (tubtarā) (tubtarā) |
تُبْتَرْنَ (tubtarna) (tubtarna) |
يُبْتَرْنَ (yubtarna) (yubtarna) |