कार

Хинди

Изговор

• () МФА^(кључ): /kɑːɾ/, [käːɾ]

Етимологија 1

Borrowed from Persian کار (kâr), from Middle Persian kʾl (kār). Compare with Санскрт कार (kāra, “action, effort”).

Именица

कार (kār) m (Urdu spelling کار)

1. tax

   आबकार ― ābkār ― wine-tax

   बिक्री-कार ― bikrī-kār ― sales tax

Деклинација

Деклинација од कार
	Singular	Plural
Direct	कार (kār)	कार (kār)
Oblique	कार (kār)	कारों (kārõ)
Vocative	कार (kār)	कारो (kāro)

Етимологија 2

From Санскрт कार (kāra), from कृ (kṛ).

Именица

कार (kār) m

1. action, doing

   Синоним: क्रिया (kriyā)

2. work

   Синоними: काम (kām), कर्म (karma)

Деклинација

Деклинација од कार
	Singular	Plural
Direct	कार (kār)	कार (kār)
Oblique	कार (kār)	कारों (kārõ)
Vocative	कार (kār)	कारो (kāro)

---

Непали

Именица

कार (kāra)

1. car

---

Санскрт

Етимологија

(deprecated template usage)

From the root कृ (kṛ, “to make”).

Изговор

• () МФА^(кључ): /ˈkɑː.ɾɐ/

Именица

कार (kāra) m

1. act, action
2. Used to designate a letter, a sound or an indeclinable word.

   अकार ― Akāra ― The a sound (or letter).

3. effort, exertion
4. determination
5. religious austerity
6. husband, master, lord

Inflection

Masculine a-stem declension of कार
Nom. sg.	कारः (kāraḥ)
Gen. sg.	कारस्य (kārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कारः (kāraḥ)	कारौ (kārau)	काराः (kārāḥ)
Vocative	कार (kāra)	कारौ (kārau)	काराः (kārāḥ)
Accusative	कारम् (kāram)	कारौ (kārau)	कारान् (kārān)
Instrumental	कारेन (kārena)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारैः (kāraiḥ)
Dative	काराय (kārāya)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारेभ्यः (kārebhyaḥ)
Ablative	कारात् (kārāt)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारेभ्यः (kārebhyaḥ)
Genitive	कारस्य (kārasya)	कारयोः (kārayoḥ)	कारानाम् (kārānām)
Locative	कारे (kāre)	कारयोः (kārayoḥ)	कारेषु (kāreṣu)

Derived terms

• कारकर (kārakara, “working”, adjective)

Descendants

• Hindi: कार (kār)
• Nepali: गर (gara)
• Pali: kāra
  • Thai: การ

Именица

कार (kāra) f

1. act of worship, song of praise

Inflection

Feminine ā-stem declension of कार
Nom. sg.	कारा (kārā)
Gen. sg.	कारायाः (kārāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कारा (kārā)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Vocative	कारे (kāre)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Accusative	काराम् (kārām)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Instrumental	कारया (kārayā)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभिः (kārābhiḥ)
Dative	कारायै (kārāyai)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभ्यः (kārābhyaḥ)
Ablative	कारायाः (kārāyāḥ)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभ्यः (kārābhyaḥ)
Genitive	कारायाः (kārāyāḥ)	कारयोः (kārayoḥ)	कारानाम् (kārānām)
Locative	कारायाम् (kārāyām)	कारयोः (kārayoḥ)	कारासु (kārāsu)

Референце

• Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0274