कार

Hindi

Izgovor

• MFA^(ključ): /kɑːɾ/

Etimologija 1

Borrowed from Iranski کار‎ (kâr), from Middle Persian kʾl (kār). Compare with Sanskrt कार (kāra, “action, effort”).

Imenica

कार (kār)

1. tax

   आबकार ― ābkār ― wine-tax

   बिक्री-कार ― bikrī-kār ― sales tax

Deklinacija

Deklinacija od कार
	Singular	Plural
Direct	कार (kār)	कार (kār)
Oblique	कार (kār)	कारों (kārõ)
Vocative	कार (kār)	कारो (kāro)

Etimologija 2

From Sanskrt कार (kāra), from कृ (kṛ).

Imenica

कार (kār)

1. action, doing

   Sinonim: क्रिया (kriyā)

2. work

   Sinonims: काम (kām), कर्म (karma)

Deklinacija

Deklinacija od कार
	Singular	Plural
Direct	कार (kār)	कार (kār)
Oblique	कार (kār)	कारों (kārõ)
Vocative	कार (kār)	कारो (kāro)

---

Nepali

Imenica

कार (kāra)

1. car

---

Sanskrt

Etimologija

From the root कृ (kṛ, “to make”).

Izgovor

• (Classical) MFA^(ključ): /ˈkɑː.ɽɐ/

Imenica

कार (kāra) m

1. act, action
2. Used to designate a letter, a sound or an indeclinable word.

   अकार ― Akāra ― The a sound (or letter).

3. effort, exertion
4. determination
5. religious austerity
6. husband, master, lord

Inflection

Masculine a-stem declension of कार
Nom. sg.	कारः (kāraḥ)
Gen. sg.	कारस्य (kārasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कारः (kāraḥ)	कारौ (kārau)	काराः (kārāḥ)
Vocative	कार (kāra)	कारौ (kārau)	काराः (kārāḥ)
Accusative	कारम् (kāram)	कारौ (kārau)	कारान् (kārān)
Instrumental	कारेन (kārena)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारैः (kāraiḥ)
Dative	काराय (kārāya)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारेभ्यः (kārebhyaḥ)
Ablative	कारात् (kārāt)	काराभ्याम् (kārābhyām)	कारेभ्यः (kārebhyaḥ)
Genitive	कारस्य (kārasya)	कारयोः (kārayoḥ)	कारानाम् (kārānām)
Locative	कारे (kāre)	कारयोः (kārayoḥ)	कारेषु (kāreṣu)

Derived terms

• कारकर (kārakara, “working”, adjective)

Descendants

• Hindi: कार (kār)
• Nepali: गर (gara)
• Pali: kāra
  • Thai: การ

Imenica

कार (kāra) f

1. act of worship, song of praise

Inflection

Feminine ā-stem declension of कार
Nom. sg.	कारा (kārā)
Gen. sg.	कारायाः (kārāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कारा (kārā)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Vocative	कारे (kāre)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Accusative	काराम् (kārām)	कारे (kāre)	काराः (kārāḥ)
Instrumental	कारया (kārayā)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभिः (kārābhiḥ)
Dative	कारायै (kārāyai)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभ्यः (kārābhyaḥ)
Ablative	कारायाः (kārāyāḥ)	काराभ्याम् (kārābhyām)	काराभ्यः (kārābhyaḥ)
Genitive	कारायाः (kārāyāḥ)	कारयोः (kārayoḥ)	कारानाम् (kārānām)
Locative	कारायाम् (kārāyām)	कारयोः (kārayoḥ)	कारासु (kārāsu)

Reference

• Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0274