ври́штати

ври́штати

ври́штати (српски, lat. vríštati)[уреди]

Глагол[уреди]

ври́штати, {{{вид}}} непрел.

Категорије: прен.


Облици:

  1. вриштати, врӣшти̑м БанХ, ври̑снем [1]
  2. зи́ма, о̀ћеду, на̏поље, пѝлићи, па̏да, је, ки̏ша, а, вриштати, и [1]
  3. вриштати [1]

Значења:

  1. Оглашавати се пискаво, продорно (о животињама). [1]
  2. Имати јарку боју. [1]

Примери:

  1. До̑ђе ми да ври́штим како ми те́шко. Вршац [1]
  2. Спре̏ми све̏крва пе̑рје и то̑ иде̏ на сва̏кога, и̏та, ти̏ска у не̏дра, оти̏маду се, ври́шту, бе̏гаду, пу̏но пе̑рја расту̏ру и о̏ндак се разила̏зу. Избиште Ново Милошево [1]# Кад је о̑н уда̏ријо, а кад је о́на ври́снула. Вршац [1]# О̀но што про̏сто ври́шти кат по̀гледаш. Добринци [1]


Изведене речи:

  1. ври́штање [1]
  2. ври́снути [1]


Синоними:

  1. врискати [1]


Изрази:

  1. Вришти ко да га деру Јасеново [1]

Референце[уреди]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]