فَعَلَ
Appearance
Izgovor:
Značenja:
- uraditi
- učiniti
- obaviti
- izvršiti
Primeri:
- !إِفْعَلْ ما تُريدُ
- Radi ono što želiš!
Sinonimi:
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
učiniti, izvršiti | يَفْعَلُ | فَعَلَ | 1. |
skandirati (stih) | يُفَعِّلُ | فَعَّلَ | 2. |
/ | / | / | 3. |
/ | / | / | 4. |
/ | / | / | 5. |
uzajamno uticati | يَتَفَاعَلُ | تَفَاعَلَ | 6. |
biti urađen | يَنْفَعِلُ | إِنْفَعَلَ | 7. |
učiniti, uraditi; izumeti | يَفْتَعِلُ | إِفْتَعَلَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
krivotvoriti (spis) | يَسْتَفْعِلُ | إِسْتَفْعَلَ | 10. |
Suprotne reči:
- كَسِلَ - biti lenj, trom, lenčariti, dangubiti
Izreke i poslovice:
- .أَهَمُّ شَيْءٍ الذي يُمْكِنُ الإِنْسانُ أَنْ يَفْعَلَ لِأَطْفالِهِ هُوَ أَنْ يُحِبَّ أُمِّهِمْ
- „Ništa značajnije ne može otac učiniti za svoju decu nego to da voli njihovu majku.” - Žan Žak Ruso
Asocijacije:
Izvedene reči:
- أَفْعَلُ - (naj)delotvorniji, (naj)efikasniji
- إِنْفِعالٌ - podložnost uticaju, nadražaj, uzbuđenje, refleks, emocija
- إِنْفِعالِيٌّ - nadražljiv, osećajan, emocionalan
- إِنْفِعالِيَّةٌ - osetljivost, nadražljivost
- تَفاعُلٌ - uzajamni uticaj, reakcija, proces, međusobno delovanje, spajanje, vezivanje
- فاعِلٌ - izvršilac, počinitelj, radnik, subjekat
- فاعِلَةٌ - radnica
- فاعِلِيَّةٌ - delovanje, delatnost, efikanost, aktivnost, delotvornost
- فاعِلِيَّةُ الأَشِعَّةِ - radioaktivnost
- فَعّالٌ - aktivan, delotvoran, efikasan, koristan
- غَيْرُ فَعّالٍ - neaktivan, pasivan
- فَعالٌ - (dobro) delo, darežljivost
- فَعالِيَّةٌ - delovanje, aktivnost, delotvornost
- فِعْلٌ - glagol, obavljanje, vršenje, rad, funkcija, delo, radnja, postupak, čin, akt
- فِعْلُ الخَيْرِ - dobročinstvo
- فِعْلًا - zaista, stvarno
- فَعْلَةٌ - delo, radnja, čin, akt, postupak
- فَعِلَةٌ - običaj, navika
- أَفْعالٌ مُنْعَكِسَةٌ - refleksi
- فِعْلِيٌّ - stvaran, činjenični, praktičan, glagolski
- فِعْلِيًّا - stvarno, faktički
- فَعولٌ - aktivan, činilac, faktor
- فِعّيلٌ - aktivan
- مُفاعِلٌ - reaktor, operator
- مُفاعِلٌ نَوَوِيٌّ - nuklearni reaktor
- مُفْتَعَلٌ - falsifikovan, izmišljen, nečuven
- مُفَعِّلٌ - operator
- مَفْعولٌ - učinjen, rasrđen, ljut, delovanje, učinak, trpno stanje, pasiv
- المَفْعولُ بِهِ - objekat
- المَفْعولُ فيهِ - akuzativ (oznaka) mesta ili vremena
- مَفْعولِيَّةٌ - srdžba, gnev, uzrujanost, delovanje, uticaj
- مُنْفَعِلٌ - uzbuđen, uzrujan, ljut, gnevan, razdražljiv
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
[uredi]
|
|
Konjugacija glagola فَعلَ (faʿala) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
فَاعِلٌ (fāʿilun) (fāʿilun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَفْعُولٌ (mafʿūlun) (mafʿūlun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | فَعلْتُ (faʿaltu) |
فَعلْتَ (faʿalta) |
فَعلَ (faʿala) |
فَعلْتُمَا (faʿaltumā) |
فَعلَا (faʿalā) |
فَعلْنَا (faʿalnā) |
فَعلْتُمْ (faʿaltum) |
فَعلُوا (faʿalū) | |||
f | فَعلْتِ (faʿalti) |
فَعلَتْ (faʿalat) |
فَعلَتَا (faʿalatā) |
فَعلْتُنَّ (faʿaltunna) |
فَعلْنَ (faʿalna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَفْعلُ (ʾafʿulu) |
تَفْعلُ (tafʿulu) |
يَفْعلُ (yafʿulu) |
تَفْعلَانِ (tafʿulāni) |
يَفْعلَانِ (yafʿulāni) |
نَفْعلُ (nafʿulu) |
تَفْعلُونَ (tafʿulūna) |
يَفْعلُونَ (yafʿulūna) | |||
f | تَفْعلِينَ (tafʿulīna) |
تَفْعلُ (tafʿulu) |
تَفْعلَانِ (tafʿulāni) |
تَفْعلْنَ (tafʿulna) |
يَفْعلْنَ (yafʿulna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَفْعلَ (ʾafʿula) |
تَفْعلَ (tafʿula) |
يَفْعلَ (yafʿula) |
تَفْعلَا (tafʿulā) |
يَفْعلَا (yafʿulā) |
نَفْعلَ (nafʿula) |
تَفْعلُوا (tafʿulū) |
يَفْعلُوا (yafʿulū) | |||
f | تَفْعلِي (tafʿulī) |
تَفْعلَ (tafʿula) |
تَفْعلَا (tafʿulā) |
تَفْعلْنَ (tafʿulna) |
يَفْعلْنَ (yafʿulna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَفْعلْ (ʾafʿul) |
تَفْعلْ (tafʿul) |
يَفْعلْ (yafʿul) |
تَفْعلَا (tafʿulā) |
يَفْعلَا (yafʿulā) |
نَفْعلْ (nafʿul) |
تَفْعلُوا (tafʿulū) |
يَفْعلُوا (yafʿulū) | |||
f | تَفْعلِي (tafʿulī) |
تَفْعلْ (tafʿul) |
تَفْعلَا (tafʿulā) |
تَفْعلْنَ (tafʿulna) |
يَفْعلْنَ (yafʿulna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | افْعلْ (fʿul) |
افْعلَا (fʿulā) |
افْعلُوا (fʿulū) |
||||||||
f | افْعلِي (fʿulī) |
افْعلْنَ (fʿulna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | فُعِلْتُ (fuʿiltu) (fuʿiltu) |
فُعِلْتَ (fuʿilta) (fuʿilta) |
فُعِلَ (fuʿila) |
فُعِلْتُمَا (fuʿiltumā) (fuʿiltumā) |
فُعِلَا (fuʿilā) (fuʿilā) |
فُعِلْنَا (fuʿilnā) (fuʿilnā) |
فُعِلْتُمْ (fuʿiltum) (fuʿiltum) |
فُعِلُوا (fuʿilū) (fuʿilū) | |||
f | فُعِلْتِ (fuʿilti) (fuʿilti) |
فُعِلَتْ (fuʿilat) (fuʿilat) |
فُعِلَتَا (fuʿilatā) (fuʿilatā) |
فُعِلْتُنَّ (fuʿiltunna) (fuʿiltunna) |
فُعِلْنَ (fuʿilna) (fuʿilna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُفْعَلُ (ʾufʿalu) (ʾufʿalu) |
تُفْعَلُ (tufʿalu) (tufʿalu) |
يُفْعَلُ (yufʿalu) (yufʿalu) |
تُفْعَلَانِ (tufʿalāni) (tufʿalāni) |
يُفْعَلَانِ (yufʿalāni) (yufʿalāni) |
نُفْعَلُ (nufʿalu) (nufʿalu) |
تُفْعَلُونَ (tufʿalūna) (tufʿalūna) |
يُفْعَلُونَ (yufʿalūna) (yufʿalūna) | |||
f | تُفْعَلِينَ (tufʿalīna) (tufʿalīna) |
تُفْعَلُ (tufʿalu) (tufʿalu) |
تُفْعَلَانِ (tufʿalāni) (tufʿalāni) |
تُفْعَلْنَ (tufʿalna) (tufʿalna) |
يُفْعَلْنَ (yufʿalna) (yufʿalna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُفْعَلَ (ʾufʿala) (ʾufʿala) |
تُفْعَلَ (tufʿala) (tufʿala) |
يُفْعَلَ (yufʿala) (yufʿala) |
تُفْعَلَا (tufʿalā) (tufʿalā) |
يُفْعَلَا (yufʿalā) (yufʿalā) |
نُفْعَلَ (nufʿala) (nufʿala) |
تُفْعَلُوا (tufʿalū) (tufʿalū) |
يُفْعَلُوا (yufʿalū) (yufʿalū) | |||
f | تُفْعَلِي (tufʿalī) (tufʿalī) |
تُفْعَلَ (tufʿala) (tufʿala) |
تُفْعَلَا (tufʿalā) (tufʿalā) |
تُفْعَلْنَ (tufʿalna) (tufʿalna) |
يُفْعَلْنَ (yufʿalna) (yufʿalna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُفْعَلْ (ʾufʿal) (ʾufʿal) |
تُفْعَلْ (tufʿal) (tufʿal) |
يُفْعَلْ (yufʿal) (yufʿal) |
تُفْعَلَا (tufʿalā) (tufʿalā) |
يُفْعَلَا (yufʿalā) (yufʿalā) |
نُفْعَلْ (nufʿal) (nufʿal) |
تُفْعَلُوا (tufʿalū) (tufʿalū) |
يُفْعَلُوا (yufʿalū) (yufʿalū) | |||
f | تُفْعَلِي (tufʿalī) (tufʿalī) |
تُفْعَلْ (tufʿal) (tufʿal) |
تُفْعَلَا (tufʿalā) (tufʿalā) |
تُفْعَلْنَ (tufʿalna) (tufʿalna) |
يُفْعَلْنَ (yufʿalna) (yufʿalna) |