قَلَعَ

Baštovan vadi cveće iz saksije.

Koren: ق ل ع*

Izgovor:

DIN: qalaʿa  

Audio:

noicon

(datoteka)

Značenja:

1. iščupati
2. istrgnuti
3. izvaditi/zub/
4. iskopati/kamen/
5. srušiti
6. iskoreniti
7. uništiti
8. otpustiti/iz službe/
9. oterati
10. skinuti/odeću/

Značenje	Imperfekat	Perfekat	Glagolska vrsta
iščupati	يَقْلَعُ	قَلَعَ	1.
vaditi iz korena	يُقَلِّعُ	قَلَّعَ	2.
jedan drugog čupati	يُقَالِعُ	قَالَعَ	3.
ukazati se, sazidati tvrđavu	يُقْلِعُ	أَقْلَعَ	4.
biti iščupan	يَتَقَلَّعُ	تَقَلَّعَ	5.
/	/	/	6.
biti iščupan	يَنْقَعِلُ	إِنْقَعَلَ	7.
biti istrgnut	يَقْتَلِعُ	إِقْتَلَعَ	8.
/	/	/	9.
iščupati, istrgnuti	يَسْتَقْلِعُ	إِسْتَقْلَعَ	10.

Primeri:

.قَلَعَ البُسْتانِيُّ النَّبْتَةَ لِأَنَّها كانَتْ سَمِّيَّةً

Baštovan je iščupao biljku zato što je bila otrovna.

Sinonimi:

• خَلَعَ - izvaditi, skinuti
• نَزَعَ - skinuti, otpustiti, uništiti
• عَزَلَ - otpustiti
• جَذَرَ - iščupati, iskoreniti
• جَثَّ - iščupati, istrgnuti, iskoreniti
• دَمَرَ - uništiti
• هَدَمَ - srušiti, razoriti

Suprotne reči:

• نَبَتَ - rasti, niknuti, proklijati
• حَفِظَ - čuvati, paziti, brinuti se o
• بَنىَ - sagraditi, sazidati, podići
• دَفَنَ - zakopati, zatrpati
• لَبِسَ - obući, nositi, odevati se

Izreke i poslovice:

.يَنْبَغي أَنْ نَقْلَعَ العُنْصُرِيَّةَ لِأَنَّنا كُلُّنا نَاسًا جَمِيعًا

Neophodno je iskoreniti rasizam jer smo svi ljudi.

Asocijacije:

• جِذْرٌ - koren
• أَسْنانٌ - zubi
• قَلْبٌ - srce
• حَجَرٌ - kamen
• مَلابِسُ - odeća

Izvedene reči:

• قَلْعَةٌ - tvrđava, citadela
• قُلْعَةٌ - privremenost, otpuštanje
• مَقْلوعٌ - iščupan

Srodni članci sa Vikipedije:

قَلَعَ

Prevodi

Engleski: [1] pull out ☞en Italijanski: [1] estrarre ☞it Nemački: [1] herausziehen ☞de Španski: [1] extraer ☞es Francuski: [1] extraire ☞fr Finski: [1] vedä ☞fi Grčki: [1] αποχωρώ ☞el

Ruski: [1] вытаскивать ☞ru Portugalski: [1] arrancar ☞pt Makedonski: [1] извлечете ☞mk Srpski: [1] ишчупати ☞sr Mađarski: [1] kivesz ☞hu Bugarski: [1] вадя ☞bg Kineski: [1] 拔出 ☞zh

Konjugacija glagola قَلَعَ (qalaʿa) — Prva glagolska vrsta

glagolska imenica المصدر
particip aktivni اسم الفاعل						قَالِعٌ‎ (qāliʿun) (qāliʿun)
particip pasivni اسم المفعول						مَقْلُوعٌ‎ (maqlūʿun) (maqlūʿun)
aktiv الفعل المعلوم
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	قَلَعْتُ‎ (qalaʿtu) (qalaʿtu)	قَلَعْتَ‎ (qalaʿta) (qalaʿta)	قَلَعَ (qalaʿa)		قَلَعْتُمَا‎ (qalaʿtumā) (qalaʿtumā)	قَلَعَا‎ (qalaʿā) (qalaʿā)		قَلَعْنَا‎ (qalaʿnā) (qalaʿnā)	قَلَعْتُمْ‎ (qalaʿtum) (qalaʿtum)	قَلَعُوا‎ (qalaʿū) (qalaʿū)
	f		قَلَعْتِ‎ (qalaʿti) (qalaʿti)	قَلَعَتْ‎ (qalaʿat) (qalaʿat)			قَلَعَتَا‎ (qalaʿatā) (qalaʿatā)			قَلَعْتُنَّ‎ (qalaʿtunna) (qalaʿtunna)	قَلَعْنَ‎ (qalaʿna) (qalaʿna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أَقْلَعُ‎ (ʾaqlaʿu) (ʾaqlaʿu)	تَقْلَعُ‎ (taqlaʿu) (taqlaʿu)	يَقْلَعُ‎ (yaqlaʿu) (yaqlaʿu)		تَقْلَعَانِ‎ (taqlaʿāni) (taqlaʿāni)	يَقْلَعَانِ‎ (yaqlaʿāni) (yaqlaʿāni)		نَقْلَعُ‎ (naqlaʿu) (naqlaʿu)	تَقْلَعُونَ‎ (taqlaʿūna) (taqlaʿūna)	يَقْلَعُونَ‎ (yaqlaʿūna) (yaqlaʿūna)
	f		تَقْلَعِينَ‎ (taqlaʿīna) (taqlaʿīna)	تَقْلَعُ‎ (taqlaʿu) (taqlaʿu)			تَقْلَعَانِ‎ (taqlaʿāni) (taqlaʿāni)			تَقْلَعْنَ‎ (taqlaʿna) (taqlaʿna)	يَقْلَعْنَ‎ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أَقْلَعَ‎ (ʾaqlaʿa) (ʾaqlaʿa)	تَقْلَعَ‎ (taqlaʿa) (taqlaʿa)	يَقْلَعَ‎ (yaqlaʿa) (yaqlaʿa)		تَقْلَعَا‎ (taqlaʿā) (taqlaʿā)	يَقْلَعَا‎ (yaqlaʿā) (yaqlaʿā)		نَقْلَعَ‎ (naqlaʿa) (naqlaʿa)	تَقْلَعُوا‎ (taqlaʿū) (taqlaʿū)	يَقْلَعُوا‎ (yaqlaʿū) (yaqlaʿū)
	f		تَقْلَعِي‎ (taqlaʿī) (taqlaʿī)	تَقْلَعَ‎ (taqlaʿa) (taqlaʿa)			تَقْلَعَا‎ (taqlaʿā) (taqlaʿā)			تَقْلَعْنَ‎ (taqlaʿna) (taqlaʿna)	يَقْلَعْنَ‎ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أَقْلَعْ‎ (ʾaqlaʿ) (ʾaqlaʿ)	تَقْلَعْ‎ (taqlaʿ) (taqlaʿ)	يَقْلَعْ‎ (yaqlaʿ) (yaqlaʿ)		تَقْلَعَا‎ (taqlaʿā) (taqlaʿā)	يَقْلَعَا‎ (yaqlaʿā) (yaqlaʿā)		نَقْلَعْ‎ (naqlaʿ) (naqlaʿ)	تَقْلَعُوا‎ (taqlaʿū) (taqlaʿū)	يَقْلَعُوا‎ (yaqlaʿū) (yaqlaʿū)
	f		تَقْلَعِي‎ (taqlaʿī) (taqlaʿī)	تَقْلَعْ‎ (taqlaʿ) (taqlaʿ)			تَقْلَعَا‎ (taqlaʿā) (taqlaʿā)			تَقْلَعْنَ‎ (taqlaʿna) (taqlaʿna)	يَقْلَعْنَ‎ (yaqlaʿna) (yaqlaʿna)
imperativ الأمر	m		اِقْلَعْ‎ (iqlaʿ) (iqlaʿ)			اِقْلَعَا‎ (iqlaʿā) (iqlaʿā)				اِقْلَعُوا‎ (iqlaʿū) (iqlaʿū)
	f		اِقْلَعِي‎ (iqlaʿī) (iqlaʿī)							اِقْلَعْنَ‎ (iqlaʿna) (iqlaʿna)
pasiv الفعل المجهول
		jednina المفرد				dvojina المثنى			množina الجمع
		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب		2. lice المخاطب	3. lice الغائب		1. lice المتكلم	2. lice المخاطب	3. lice الغائب
indikativ perfekta الماضي	m	قُلِعْتُ‎ (quliʿtu) (quliʿtu)	قُلِعْتَ‎ (quliʿta) (quliʿta)	قُلِعَ (quliʿa)		قُلِعْتُمَا‎ (quliʿtumā) (quliʿtumā)	قُلِعَا‎ (quliʿā) (quliʿā)		قُلِعْنَا‎ (quliʿnā) (quliʿnā)	قُلِعْتُمْ‎ (quliʿtum) (quliʿtum)	قُلِعُوا‎ (quliʿū) (quliʿū)
	f		قُلِعْتِ‎ (quliʿti) (quliʿti)	قُلِعَتْ‎ (quliʿat) (quliʿat)			قُلِعَتَا‎ (quliʿatā) (quliʿatā)			قُلِعْتُنَّ‎ (quliʿtunna) (quliʿtunna)	قُلِعْنَ‎ (quliʿna) (quliʿna)
indikativ imperfekta المضارع	m	أُقْلَعُ‎ (ʾuqlaʿu) (ʾuqlaʿu)	تُقْلَعُ‎ (tuqlaʿu) (tuqlaʿu)	يُقْلَعُ‎ (yuqlaʿu) (yuqlaʿu)		تُقْلَعَانِ‎ (tuqlaʿāni) (tuqlaʿāni)	يُقْلَعَانِ‎ (yuqlaʿāni) (yuqlaʿāni)		نُقْلَعُ‎ (nuqlaʿu) (nuqlaʿu)	تُقْلَعُونَ‎ (tuqlaʿūna) (tuqlaʿūna)	يُقْلَعُونَ‎ (yuqlaʿūna) (yuqlaʿūna)
	f		تُقْلَعِينَ‎ (tuqlaʿīna) (tuqlaʿīna)	تُقْلَعُ‎ (tuqlaʿu) (tuqlaʿu)			تُقْلَعَانِ‎ (tuqlaʿāni) (tuqlaʿāni)			تُقْلَعْنَ‎ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna)	يُقْلَعْنَ‎ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna)
konjunktiv المضارع المنصوب	m	أُقْلَعَ‎ (ʾuqlaʿa) (ʾuqlaʿa)	تُقْلَعَ‎ (tuqlaʿa) (tuqlaʿa)	يُقْلَعَ‎ (yuqlaʿa) (yuqlaʿa)		تُقْلَعَا‎ (tuqlaʿā) (tuqlaʿā)	يُقْلَعَا‎ (yuqlaʿā) (yuqlaʿā)		نُقْلَعَ‎ (nuqlaʿa) (nuqlaʿa)	تُقْلَعُوا‎ (tuqlaʿū) (tuqlaʿū)	يُقْلَعُوا‎ (yuqlaʿū) (yuqlaʿū)
	f		تُقْلَعِي‎ (tuqlaʿī) (tuqlaʿī)	تُقْلَعَ‎ (tuqlaʿa) (tuqlaʿa)			تُقْلَعَا‎ (tuqlaʿā) (tuqlaʿā)			تُقْلَعْنَ‎ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna)	يُقْلَعْنَ‎ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna)
jusiv المضارع المجزوم	m	أُقْلَعْ‎ (ʾuqlaʿ) (ʾuqlaʿ)	تُقْلَعْ‎ (tuqlaʿ) (tuqlaʿ)	يُقْلَعْ‎ (yuqlaʿ) (yuqlaʿ)		تُقْلَعَا‎ (tuqlaʿā) (tuqlaʿā)	يُقْلَعَا‎ (yuqlaʿā) (yuqlaʿā)		نُقْلَعْ‎ (nuqlaʿ) (nuqlaʿ)	تُقْلَعُوا‎ (tuqlaʿū) (tuqlaʿū)	يُقْلَعُوا‎ (yuqlaʿū) (yuqlaʿū)
	f		تُقْلَعِي‎ (tuqlaʿī) (tuqlaʿī)	تُقْلَعْ‎ (tuqlaʿ) (tuqlaʿ)			تُقْلَعَا‎ (tuqlaʿā) (tuqlaʿā)			تُقْلَعْنَ‎ (tuqlaʿna) (tuqlaʿna)	يُقْلَعْنَ‎ (yuqlaʿna) (yuqlaʿna)