بَعَثَ
Appearance
Izgovor:
Značenja:
- poslati
- spremiti
- probuditi
- izazvati
- pobuditi
- uzbuniti
- uzbuditi
- proživeti
- uskrsnuti
- dočarati
Značenje | Imperfekat | Perfekat | Glagolska vrsta |
---|---|---|---|
poslati (samog) | يَبْعَثُ | بَعَثَ | 1. |
/ | / | / | 2. |
/ | / | / | 3. |
/ | / | / | 4. |
biti poslan | يَتَبَعَّثُ | تَبَعَّثَ | 5. |
uzajamno se podsticati | يَتَبَاعَثُ | تَبَاعَثَ | 6. |
biti poslan | يَنْبَعِثُ | إِنْبَعَثَ | 7. |
izaslati, odaslati | يَبْتَعِثُ | إِبْتَعَثَ | 8. |
/ | / | / | 9. |
/ | / | / | 10. |
Primeri:
- .بَعَثَ مُحَمَّد عَلِي الطُلابَ المِصْريينَ إلى فَرَنْسَة
- Muhamed Ali je slao egipatske studente u Francusku.
Suprotne reči:
- إسْتَلَمَ - primiti
Izreke i poslovice:
- .بَعَثْنا عَن أرآضٍ بَعِيدَةٍ و وَجَدْنَاها تَحْتُنَا
- Tragali smo za dalekim zemljama da bi smo ih pronašli ispod nas.
Asocijacije:
Izvedene reči:
- بَعْثٌ - slanje
- بَعْثٌ - izaslanik
- بَعیثَةٌ - izaslanstvo
- مَبْعوثٌ - delegat
Srodni članci sa Vikipedije:
Prevodi
[uredi]
|
|
Konjugacija glagola بَعَثَ (baʿaṯa) — Prva glagolska vrsta
glagolska imenica المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
particip aktivni اسم الفاعل |
بَاعِثٌ (bāʿiṯun) (bāʿiṯun) | |||||||||||
particip pasivni اسم المفعول |
مَبْعُوثٌ (mabʿūṯun) (mabʿūṯun) | |||||||||||
aktiv الفعل المعلوم | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | بَعَثْتُ (baʿaṯtu) (baʿaṯtu) |
بَعَثْتَ (baʿaṯta) (baʿaṯta) |
بَعَثَ (baʿaṯa) |
بَعَثْتُمَا (baʿaṯtumā) (baʿaṯtumā) |
بَعَثَا (baʿaṯā) (baʿaṯā) |
بَعَثْنَا (baʿaṯnā) (baʿaṯnā) |
بَعَثْتُمْ (baʿaṯtum) (baʿaṯtum) |
بَعَثُوا (baʿaṯū) (baʿaṯū) | |||
f | بَعَثْتِ (baʿaṯti) (baʿaṯti) |
بَعَثَتْ (baʿaṯat) (baʿaṯat) |
بَعَثَتَا (baʿaṯatā) (baʿaṯatā) |
بَعَثْتُنَّ (baʿaṯtunna) (baʿaṯtunna) |
بَعَثْنَ (baʿaṯna) (baʿaṯna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أَبْعَثُ (ʾabʿaṯu) (ʾabʿaṯu) |
تَبْعَثُ (tabʿaṯu) (tabʿaṯu) |
يَبْعَثُ (yabʿaṯu) (yabʿaṯu) |
تَبْعَثَانِ (tabʿaṯāni) (tabʿaṯāni) |
يَبْعَثَانِ (yabʿaṯāni) (yabʿaṯāni) |
نَبْعَثُ (nabʿaṯu) (nabʿaṯu) |
تَبْعَثُونَ (tabʿaṯūna) (tabʿaṯūna) |
يَبْعَثُونَ (yabʿaṯūna) (yabʿaṯūna) | |||
f | تَبْعَثِينَ (tabʿaṯīna) (tabʿaṯīna) |
تَبْعَثُ (tabʿaṯu) (tabʿaṯu) |
تَبْعَثَانِ (tabʿaṯāni) (tabʿaṯāni) |
تَبْعَثْنَ (tabʿaṯna) (tabʿaṯna) |
يَبْعَثْنَ (yabʿaṯna) (yabʿaṯna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أَبْعَثَ (ʾabʿaṯa) (ʾabʿaṯa) |
تَبْعَثَ (tabʿaṯa) (tabʿaṯa) |
يَبْعَثَ (yabʿaṯa) (yabʿaṯa) |
تَبْعَثَا (tabʿaṯā) (tabʿaṯā) |
يَبْعَثَا (yabʿaṯā) (yabʿaṯā) |
نَبْعَثَ (nabʿaṯa) (nabʿaṯa) |
تَبْعَثُوا (tabʿaṯū) (tabʿaṯū) |
يَبْعَثُوا (yabʿaṯū) (yabʿaṯū) | |||
f | تَبْعَثِي (tabʿaṯī) (tabʿaṯī) |
تَبْعَثَ (tabʿaṯa) (tabʿaṯa) |
تَبْعَثَا (tabʿaṯā) (tabʿaṯā) |
تَبْعَثْنَ (tabʿaṯna) (tabʿaṯna) |
يَبْعَثْنَ (yabʿaṯna) (yabʿaṯna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أَبْعَثْ (ʾabʿaṯ) (ʾabʿaṯ) |
تَبْعَثْ (tabʿaṯ) (tabʿaṯ) |
يَبْعَثْ (yabʿaṯ) (yabʿaṯ) |
تَبْعَثَا (tabʿaṯā) (tabʿaṯā) |
يَبْعَثَا (yabʿaṯā) (yabʿaṯā) |
نَبْعَثْ (nabʿaṯ) (nabʿaṯ) |
تَبْعَثُوا (tabʿaṯū) (tabʿaṯū) |
يَبْعَثُوا (yabʿaṯū) (yabʿaṯū) | |||
f | تَبْعَثِي (tabʿaṯī) (tabʿaṯī) |
تَبْعَثْ (tabʿaṯ) (tabʿaṯ) |
تَبْعَثَا (tabʿaṯā) (tabʿaṯā) |
تَبْعَثْنَ (tabʿaṯna) (tabʿaṯna) |
يَبْعَثْنَ (yabʿaṯna) (yabʿaṯna) | |||||||
imperativ الأمر |
m | اِبْعَثْ (ibʿaṯ) (ibʿaṯ) |
اِبْعَثَا (ibʿaṯā) (ibʿaṯā) |
اِبْعَثُوا (ibʿaṯū) (ibʿaṯū) |
||||||||
f | اِبْعَثِي (ibʿaṯī) (ibʿaṯī) |
اِبْعَثْنَ (ibʿaṯna) (ibʿaṯna) | ||||||||||
pasiv الفعل المجهول | ||||||||||||
jednina المفرد |
dvojina المثنى |
množina الجمع | ||||||||||
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب |
1. lice المتكلم |
2. lice المخاطب |
3. lice الغائب | |||||
indikativ perfekta الماضي |
m | بُعِثْتُ (buʿiṯtu) (buʿiṯtu) |
بُعِثْتَ (buʿiṯta) (buʿiṯta) |
بُعِثَ (buʿiṯa) |
بُعِثْتُمَا (buʿiṯtumā) (buʿiṯtumā) |
بُعِثَا (buʿiṯā) (buʿiṯā) |
بُعِثْنَا (buʿiṯnā) (buʿiṯnā) |
بُعِثْتُمْ (buʿiṯtum) (buʿiṯtum) |
بُعِثُوا (buʿiṯū) (buʿiṯū) | |||
f | بُعِثْتِ (buʿiṯti) (buʿiṯti) |
بُعِثَتْ (buʿiṯat) (buʿiṯat) |
بُعِثَتَا (buʿiṯatā) (buʿiṯatā) |
بُعِثْتُنَّ (buʿiṯtunna) (buʿiṯtunna) |
بُعِثْنَ (buʿiṯna) (buʿiṯna) | |||||||
indikativ imperfekta المضارع |
m | أُبْعَثُ (ʾubʿaṯu) (ʾubʿaṯu) |
تُبْعَثُ (tubʿaṯu) (tubʿaṯu) |
يُبْعَثُ (yubʿaṯu) (yubʿaṯu) |
تُبْعَثَانِ (tubʿaṯāni) (tubʿaṯāni) |
يُبْعَثَانِ (yubʿaṯāni) (yubʿaṯāni) |
نُبْعَثُ (nubʿaṯu) (nubʿaṯu) |
تُبْعَثُونَ (tubʿaṯūna) (tubʿaṯūna) |
يُبْعَثُونَ (yubʿaṯūna) (yubʿaṯūna) | |||
f | تُبْعَثِينَ (tubʿaṯīna) (tubʿaṯīna) |
تُبْعَثُ (tubʿaṯu) (tubʿaṯu) |
تُبْعَثَانِ (tubʿaṯāni) (tubʿaṯāni) |
تُبْعَثْنَ (tubʿaṯna) (tubʿaṯna) |
يُبْعَثْنَ (yubʿaṯna) (yubʿaṯna) | |||||||
konjunktiv المضارع المنصوب |
m | أُبْعَثَ (ʾubʿaṯa) (ʾubʿaṯa) |
تُبْعَثَ (tubʿaṯa) (tubʿaṯa) |
يُبْعَثَ (yubʿaṯa) (yubʿaṯa) |
تُبْعَثَا (tubʿaṯā) (tubʿaṯā) |
يُبْعَثَا (yubʿaṯā) (yubʿaṯā) |
نُبْعَثَ (nubʿaṯa) (nubʿaṯa) |
تُبْعَثُوا (tubʿaṯū) (tubʿaṯū) |
يُبْعَثُوا (yubʿaṯū) (yubʿaṯū) | |||
f | تُبْعَثِي (tubʿaṯī) (tubʿaṯī) |
تُبْعَثَ (tubʿaṯa) (tubʿaṯa) |
تُبْعَثَا (tubʿaṯā) (tubʿaṯā) |
تُبْعَثْنَ (tubʿaṯna) (tubʿaṯna) |
يُبْعَثْنَ (yubʿaṯna) (yubʿaṯna) | |||||||
jusiv المضارع المجزوم |
m | أُبْعَثْ (ʾubʿaṯ) (ʾubʿaṯ) |
تُبْعَثْ (tubʿaṯ) (tubʿaṯ) |
يُبْعَثْ (yubʿaṯ) (yubʿaṯ) |
تُبْعَثَا (tubʿaṯā) (tubʿaṯā) |
يُبْعَثَا (yubʿaṯā) (yubʿaṯā) |
نُبْعَثْ (nubʿaṯ) (nubʿaṯ) |
تُبْعَثُوا (tubʿaṯū) (tubʿaṯū) |
يُبْعَثُوا (yubʿaṯū) (yubʿaṯū) | |||
f | تُبْعَثِي (tubʿaṯī) (tubʿaṯī) |
تُبْعَثْ (tubʿaṯ) (tubʿaṯ) |
تُبْعَثَا (tubʿaṯā) (tubʿaṯā) |
تُبْعَثْنَ (tubʿaṯna) (tubʿaṯna) |
يُبْعَثْنَ (yubʿaṯna) (yubʿaṯna) |