Pređi na sadržaj

učenje

učenje

Srpski

Padež Jednina Množina
Nominativ učenje učenja
Genitiv učenja učenja
Dativ učenju učenjima
Akuzativ učenje učenja
Vokativ učenje učenja
Instrumental učenjem učenjima
Lokativ učenju učenjima


Imenica

učenje, s

Slogovi: u-če-nje,  mn. u-če-nja


Značenja:

[1.] Učenje je relativno trajna i progresivna promena ličnosti i ponašanja individue nastala kao rezultat prethodne aktivnosti iste, tj. iskustva. Učenje je proces sticanja novog, ili modifikovanja postojećeg znanja, ponašanja, veština, vrednosti ili preferencija.[1]
[1.1.] Radi boljeg razumevanja, a i kao potvrda drevnosti, pradavne reči u savremenom srpskom jeziku,
osvrnućemo se na glagol u sanskrtu उच्यति [2] (čita se) učjati sa značenjem:
[1.1.1.] navići se na, biti naviknut na
[1.1.2.] voleti nešto, uživati u, osećati zadovoljstvo u, uživati

Poreklo:

[1.1.] reč učenje je izvedena iz praslavenskog: *učiti → staroslavenski: učiti

Sinonimi:

[1.1.] smer, škola, pravac [3]


Asocijacije:

[1.1.] obrazovanje, prosveta

Izvedene reči:

[1.1.] [[]]


Reference

  1. Richard Gross, Psychology: The Science of Mind and Behaviour 6E, Hachette UK. (Please provide the book title or journal name)[1], (Can we date this quote?), →ISBN
  2. Sanskrt: [[2]]
  3. Ćosić Pavle (2008) chapter IX, in Rečnik Sinonima (in Srpski), Beograd, Srbija: Kornet, →ISBN, page 714; republished Novi Sad,: Prometej, 2018, →ISBN, page 1356 2008 (gl. asistent i stručni konsultant Bojana Đorđević) Rečnik sinonima, Beograd: Kornet, →ISBN, page 714 (COBISS)

Srodni članci sa Vikipedije:

[1] učenje