штеточина

штеточина

штеточина (српски, lat. štetočina)[уреди]

Именица[уреди]

штеточина, м/ж

Облици:

  1. ште̏точина, штето̀чина [1]
  2. ште̏точина Каћ [1]

Значења:

  1. Животиња која наноси штету. [1]
  2. Особа која наноси, причињава штету. [1]

Примери:

  1. Фа̀за̄н, ср́не, кад се ло̀ве, а штѐточине то̑ мо̏ж да у̏бијеш ка̀д год о̏ћеш. [2] Вилово Врдник Каћ Опово [1]
  2. Ал су о̀ни [лептирови] ја̑ко ште̏точине, ја̑ко. Дероње [1]
  3. О̏ндак о̏ма то̏ и пр̑ска ради штето̀чине, ти̏ цр̑ви. Томашевац [1]


Синоними:

  1. напаст [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Жарко Бошњаковић, Пастирска терминологија Срема. Нови Сад (Филозофски факултет), 1985, 174 стр.

Напомене[уреди]