ште̏точина

ште̏точина

ште̏точина (српски, lat. štȅtočina)[уреди]

Облици:

  1. штето̀чина [1]

Значења:

  1. Животиња која наноси штету. [1]

Примери:

  1. Фа̀за̄н, ср́не, кад се ло̀ве, а штѐточине то̑ мо̏ж да у̏бијеш ка̀д год о̏ћеш. [2] Вилово Врдник Каћ Опово [1]
  2. Ал су о̀ни [лептирови] ја̑ко ште̏точине, ја̑ко. Дероње [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Жарко Бошњаковић, Пастирска терминологија Срема. Нови Сад (Филозофски факултет), 1985, 174 стр.

Напомене[уреди]