стабло

стабло

Српски

стабло (српски, lat. stablo)

Падеж Једнина Множина
Номинатив стабло стабла
Генитив стабла стабала / стабла
Датив стаблу стаблима
Акузатив стабло стабла
Вокатив стабло стабла
Инструментал стаблом стаблима
Локатив стаблу стаблима


Именица

стабло, с

Стабло

Категорије: бот.


Слогови: ста-бло,  мн. ста-бла


Значења:

[1] Надземни део дрвенасте биљке од корена до грана. [1] [2] Суботица, Кула, Ново Милошево, Меленци, Бока, Деска[3]
[2] Надземни део зељасте биљке. [3]
[3] Стабло конопље које даје семе. Суботица[3]
[4] Стабло конопље које не даје семе. Суботица[3]

Синоними:

[1.1.] дебло [3]
[1.2.] стабла [3]
[2.1.] стабљика


Примери:

  1. О̀во је о̀бичан зѐлени па̀сӯљ — том ни́је по̏требна та̏ко по̏мо̄ћ, јел о̏н мо̏же да се обдр̀жи пошто је њѐгово ста́бло ма̏ње, кра̏ће. [4] Ђала, Надаљ, Чуруг, Госпођинци, Жабаљ, Каћ, Ковиљ, Тител, Ново Милошево, Ковин [3]
  2. Не̏колико да́на лѐжи да се о̀сӯши ста́бло [кукуруза], зашто ли̑шће се бр̏зо осу̑ши, али ста́бло ма̏ло спо̀рӣје се су̑ши, зо̀то мо̑ра ви̏ше да́на да сто́ји (ради ста̀блета), јелбо ако би се хо̏ман ве́зало, мож да се по̀ква̄ри толу̀зина. [5] Јаша Томић [3]


Асоцијације:

балван, трупац, пањ, јелка, тело, стабљика


Преводи

Референце

  1. Љиљана Недељков, Пчеларска терминологија Војводине (рукопис докторске дисертације).
  2. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII, 1997, 586 стр, стр. 47.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић, др Драгољуб Петровић; Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, Матица српска, Нови Сад
  4. Гордана Драгин, Из ратарске и повртарске терминологије Шајкашке. — СДЗб, ХХХVII, 1991, 623—708.
  5. Невенка Секулић, Збирка дијалекатских текстова из Војводине. — СДЗб, ХХVII, 1981, 107—306, стр. 164.

Сродни чланци са Википедије:

[1] стабло