sȋnov

sȋnov

sinov (srpski, ćir. sinov)[uredi]

Pridev[uredi]

sȋnov -a, -o, prid.

Primeri:

  1. Pȍsle gȍdin dána sȋnovog venčánja, ròdio se sȋn mu. Novi Sad [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=sȋnov&oldid=363705”