ložač

ložač

ložač (srpski, ćir. ložač)[uredi]

Imenica[uredi]

ložač, m

Oblici:

  1. -áča [1]

Značenja:

  1. Osoba koja loži vatru. [1]
  2. Osoba koja radi oko parnog motora na vršalici. Taraš[1]

Primeri:

  1. Da bi vodena para poterala mašinu, tu je bio lòžāč, àjcer ili špàjzer, koji je lòžio slamu i tako zagrevao kotao sa vodom ( — Tš). [2] [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Žito. 1988, 208 str, str. 112.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=ložač&oldid=397916”