Pređi na sadržaj

ajduk

ajduk

ajduk (srpski, ćir. ajduk)

[uredi]

Imenica

[uredi]

ajduk, m

Oblici:

  1. -úka [1]
  2. àjdūk, ajdȗk Vršac[1]

Značenja:

  1. Odmetnik od zakona, razbojnik. [1]
  2. Nagao, plahovit čovek. [1]

Primeri:

  1. Ȍndak se nazívali ajdúci, níje bílo milìcije, nek pȍjedini ljȗdi su ìšli dvànajz dána i tȗ su dočekívali ajdúke. [1]
  2. Bȉo vȍđa od ajdúka. [2] [3] Farkaždin Sombor Futog Srpski Krstur Itebej [1]


Reference

[uredi]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 334, 335, 336.
  3. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 23, 319, 526.

Napomene

[uredi]
Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=ajduk&oldid=596249”