شَجُعَ
Глаголски вид | |||
---|---|---|---|
свршени | несвршени | ||
شَجُعَ | يَشْجُعُ |
Изговор:
Значења:
- бити храбар
- бити одважан
Примери:
- .شَجُعَ فَلَمْ يَخَفْ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ
- Био је храбар те се ни од чега није плашио.
Значење | Имперфекат | Перфекат | Глаголска врста |
---|---|---|---|
бити храбар, одважан | يَشْجُعُ | شَجُعَ | 1. |
храбрити, бодрити; осмелити, подстакнути | يُشَجِّعُ | شَجَّعَ | 2. |
наметати се са неким у храбрости | يُشَاجِعُ | شَاجَعَ | 3. |
/ | / | / | 4. |
охрабрити се; осмелити се, усудити се | يَتَشَجَّعُ | تَشَجَّعَ | 5. |
/ | / | / | 6. |
/ | / | / | 7. |
/ | / | / | 8. |
/ | / | / | 9. |
/ | / | / | 10. |
Супротне речи:
Изреке и пословице:
- .لاَ يُمْكِنُ أَنْ تَشْجُعَ إِذَا كَانَتْ الأَشْيَاءُ الرَّائِعَةُ تَحْدُثُ لَكَ فَقَطْ
- Не можеш да будеш храбар ако су ти се дешавале само прелепе ствари.
- - Мери Тајлер Мур
Асоцијације:
Изведене речи:
- أَشْجَعُ - храбар, одважан; (нај)храбрији, (нај)смелији
- تَشْجِيعٌ - храбрење, бодрење; подстицање, помагање, подупирање, унапређивање; навијање
- شُجَاعٌ - храбар
- شَجَاعٌ - храбар, одважан
- شَجَاعَةٌ - храброст, одважност, срчаност, јунаштво
- شَجِعٌ - храбар, одважан
- شَجِيعٌ - храбар, одважан
- مُشَجِّعٌ - који бодри; помагач; навијач
- مَشْجُوعٌ - надмашен у храбрости; мање храбар
Сродни чланци са Википедије:
Преводи[уреди]
|
|
Конјугација глагола شَجُعَ (шаğуʿа) — Прва глаголска врста
глаголска именица المصدر |
||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
партицип активни اسم الفاعل |
شَاجِعٌ (шāјиʿун) (шāğиʿун) | |||||||||||
партицип пасивни اسم المفعول |
مَشْجُوعٌ (машјūʿун) (машğūʿун) | |||||||||||
актив الفعل المعلوم | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | شَجُعْتُ (шајуʿту) (шаğуʿту) |
شَجُعْتَ (шајуʿта) (шаğуʿта) |
شَجُعَ (шаğуʿа) |
شَجُعْتُمَا (шајуʿтумā) (шаğуʿтумā) |
شَجُعَا (шајуʿā) (шаğуʿā) |
شَجُعْنَا (шајуʿнā) (шаğуʿнā) |
شَجُعْتُمْ (шајуʿтум) (шаğуʿтум) |
شَجُعُوا (шајуʿū) (шаğуʿū) | |||
ф | شَجُعْتِ (шајуʿти) (шаğуʿти) |
شَجُعَتْ (шајуʿат) (шаğуʿат) |
شَجُعَتَا (шајуʿатā) (шаğуʿатā) |
شَجُعْتُنَّ (шајуʿтунна) (шаğуʿтунна) |
شَجُعْنَ (шајуʿна) (шаğуʿна) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أَشْجُعُ (ʾашјуʿу) (ʾашğуʿу) |
تَشْجُعُ (ташјуʿу) (ташğуʿу) |
يَشْجُعُ (yашјуʿу) (yашğуʿу) |
تَشْجُعَانِ (ташјуʿāни) (ташğуʿāни) |
يَشْجُعَانِ (yашјуʿāни) (yашğуʿāни) |
نَشْجُعُ (нашјуʿу) (нашğуʿу) |
تَشْجُعُونَ (ташјуʿūна) (ташğуʿūна) |
يَشْجُعُونَ (yашјуʿūна) (yашğуʿūна) | |||
ф | تَشْجُعِينَ (ташјуʿīна) (ташğуʿīна) |
تَشْجُعُ (ташјуʿу) (ташğуʿу) |
تَشْجُعَانِ (ташјуʿāни) (ташğуʿāни) |
تَشْجُعْنَ (ташјуʿна) (ташğуʿна) |
يَشْجُعْنَ (yашјуʿна) (yашğуʿна) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أَشْجُعَ (ʾашјуʿа) (ʾашğуʿа) |
تَشْجُعَ (ташјуʿа) (ташğуʿа) |
يَشْجُعَ (yашјуʿа) (yашğуʿа) |
تَشْجُعَا (ташјуʿā) (ташğуʿā) |
يَشْجُعَا (yашјуʿā) (yашğуʿā) |
نَشْجُعَ (нашјуʿа) (нашğуʿа) |
تَشْجُعُوا (ташјуʿū) (ташğуʿū) |
يَشْجُعُوا (yашјуʿū) (yашğуʿū) | |||
ф | تَشْجُعِي (ташјуʿī) (ташğуʿī) |
تَشْجُعَ (ташјуʿа) (ташğуʿа) |
تَشْجُعَا (ташјуʿā) (ташğуʿā) |
تَشْجُعْنَ (ташјуʿна) (ташğуʿна) |
يَشْجُعْنَ (yашјуʿна) (yашğуʿна) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أَشْجُعْ (ʾашјуʿ) (ʾашğуʿ) |
تَشْجُعْ (ташјуʿ) (ташğуʿ) |
يَشْجُعْ (yашјуʿ) (yашğуʿ) |
تَشْجُعَا (ташјуʿā) (ташğуʿā) |
يَشْجُعَا (yашјуʿā) (yашğуʿā) |
نَشْجُعْ (нашјуʿ) (нашğуʿ) |
تَشْجُعُوا (ташјуʿū) (ташğуʿū) |
يَشْجُعُوا (yашјуʿū) (yашğуʿū) | |||
ф | تَشْجُعِي (ташјуʿī) (ташğуʿī) |
تَشْجُعْ (ташјуʿ) (ташğуʿ) |
تَشْجُعَا (ташјуʿā) (ташğуʿā) |
تَشْجُعْنَ (ташјуʿна) (ташğуʿна) |
يَشْجُعْنَ (yашјуʿна) (yашğуʿна) | |||||||
императив الأمر |
m | اُشْجُعْ (ушјуʿ) (ушğуʿ) |
اُشْجُعَا (ушјуʿā) (ушğуʿā) |
اُشْجُعُوا (ушјуʿū) (ушğуʿū) |
||||||||
ф | اُشْجُعِي (ушјуʿī) (ушğуʿī) |
اُشْجُعْنَ (ушјуʿна) (ушğуʿна) | ||||||||||
пасив الفعل المجهول | ||||||||||||
једнина المفرد |
двојина المثنى |
множина الجمع | ||||||||||
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب |
1. лице المتكلم |
2. лице المخاطب |
3. лице الغائب | |||||
индикатив перфекта الماضي |
m | شُجِعْتُ (шујиʿту) (шуğиʿту) |
شُجِعْتَ (шујиʿта) (шуğиʿта) |
شُجِعَ (шуğиʿа) |
شُجِعْتُمَا (шујиʿтумā) (шуğиʿтумā) |
شُجِعَا (шујиʿā) (шуğиʿā) |
شُجِعْنَا (шујиʿнā) (шуğиʿнā) |
شُجِعْتُمْ (шујиʿтум) (шуğиʿтум) |
شُجِعُوا (шујиʿū) (шуğиʿū) | |||
ф | شُجِعْتِ (шујиʿти) (шуğиʿти) |
شُجِعَتْ (шујиʿат) (шуğиʿат) |
شُجِعَتَا (шујиʿатā) (шуğиʿатā) |
شُجِعْتُنَّ (шујиʿтунна) (шуğиʿтунна) |
شُجِعْنَ (шујиʿна) (шуğиʿна) | |||||||
индикатив имперфекта المضارع |
m | أُشْجَعُ (ʾушјаʿу) (ʾушğаʿу) |
تُشْجَعُ (тушјаʿу) (тушğаʿу) |
يُشْجَعُ (yушјаʿу) (yушğаʿу) |
تُشْجَعَانِ (тушјаʿāни) (тушğаʿāни) |
يُشْجَعَانِ (yушјаʿāни) (yушğаʿāни) |
نُشْجَعُ (нушјаʿу) (нушğаʿу) |
تُشْجَعُونَ (тушјаʿūна) (тушğаʿūна) |
يُشْجَعُونَ (yушјаʿūна) (yушğаʿūна) | |||
ф | تُشْجَعِينَ (тушјаʿīна) (тушğаʿīна) |
تُشْجَعُ (тушјаʿу) (тушğаʿу) |
تُشْجَعَانِ (тушјаʿāни) (тушğаʿāни) |
تُشْجَعْنَ (тушјаʿна) (тушğаʿна) |
يُشْجَعْنَ (yушјаʿна) (yушğаʿна) | |||||||
конјунктив المضارع المنصوب |
m | أُشْجَعَ (ʾушјаʿа) (ʾушğаʿа) |
تُشْجَعَ (тушјаʿа) (тушğаʿа) |
يُشْجَعَ (yушјаʿа) (yушğаʿа) |
تُشْجَعَا (тушјаʿā) (тушğаʿā) |
يُشْجَعَا (yушјаʿā) (yушğаʿā) |
نُشْجَعَ (нушјаʿа) (нушğаʿа) |
تُشْجَعُوا (тушјаʿū) (тушğаʿū) |
يُشْجَعُوا (yушјаʿū) (yушğаʿū) | |||
ф | تُشْجَعِي (тушјаʿī) (тушğаʿī) |
تُشْجَعَ (тушјаʿа) (тушğаʿа) |
تُشْجَعَا (тушјаʿā) (тушğаʿā) |
تُشْجَعْنَ (тушјаʿна) (тушğаʿна) |
يُشْجَعْنَ (yушјаʿна) (yушğаʿна) | |||||||
јусив المضارع المجزوم |
m | أُشْجَعْ (ʾушјаʿ) (ʾушğаʿ) |
تُشْجَعْ (тушјаʿ) (тушğаʿ) |
يُشْجَعْ (yушјаʿ) (yушğаʿ) |
تُشْجَعَا (тушјаʿā) (тушğаʿā) |
يُشْجَعَا (yушјаʿā) (yушğаʿā) |
نُشْجَعْ (нушјаʿ) (нушğаʿ) |
تُشْجَعُوا (тушјаʿū) (тушğаʿū) |
يُشْجَعُوا (yушјаʿū) (yушğаʿū) | |||
ф | تُشْجَعِي (тушјаʿī) (тушğаʿī) |
تُشْجَعْ (тушјаʿ) (тушğаʿ) |
تُشْجَعَا (тушјаʿā) (тушğаʿā) |
تُشْجَعْنَ (тушјаʿна) (тушğаʿна) |
يُشْجَعْنَ (yушјаʿна) (yушğаʿна) |