туч

туч

туч (српски, lat. tuč)[уреди]

Именица[уреди]

туч, м

Облици:

  1. ту̑ч [1]
  2. ту̑ч Итебеј [1]

Значења:

  1. Легура бакра и калаја, бронза. [1]
  2. Велика метална посуда за топљење масти. [1]
  3. Камен који меље жито у сувачи. Кикинда[1]

Примери:

  1. Ка̑рлица и ту̑ч да гре̏јемо во̏ду. [2] Итебеј Житиште [1]
  2. Ми̑ ка̑жемо: има́мо ту̑ч за пу̀тер. Угриновци [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Гордана Вуковић, Терминологија куће и покућства у Војводини. Нови Сад (Филозофски факултет), 1988, 508 стр.

Напомене[уреди]