Пређи на садржај

та̏та

та̏та

та̏та (српски, lat. tȁta)[уреди]

Облици:

  1. та́та [1]

Примери:

  1. Пр̑во је до̀шо младо̀жења и наода̀џија да се разго̀воре са та̏том и са ма̏мом. Добринци [1]
  2. Ма̏ма и та̏та шта рѐкли, то̏ тре̏бало та̀ко да бу̏де. [2] Калаз Бешка [1]
  3. Мо̏ј та̏та ни́је ни но̀сио жи̏то ку̏ћи на̏ таван. Нови Сад [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII, 1997, 586 стр, стр. 64.

Напомене[уреди]