Пређи на садржај

си̑лан

си̑лан

си̑лан (српски, lat. sȋlan)[уреди]

Категорије: одр. вид.


Облици:

  1. си̑лно, си̑лна, силан [1]
  2. силан, , [1]

Значења:

  1. Који има изузетне моралне особине. [1]
  2. Многобројни, који постоји у великој количини. [1]

Примери:

  1. До̑нка ти је до̀бра жѐна, поштѐна, ал што је му̑ж би̏о си̑лан чо̀век, то̑ се па̑нти. Јаша Томић Шурјан Бока Неузина [1]
  2. Си̑лне па̏ре сата́рио с лека́ри. Итебеј [1]
  3. Пра́ла тај си̑лни ве̏ш бѐрберски. Сремска Каменица [1]
  4. Си̑лно ру̏во има̏ла та̏ дево̑јка. [2] Јасеново [1]


Изведене речи:

  1. си̑лни [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII, 1997, 586 стр, стр. 26.

Напомене[уреди]