на̏сӯво

на̏сӯво

насуво (српски, lat. nasuvo)[уреди]

Облици:

  1. на̏сӯво [1]

Значења:

  1. Без употребе воде. [1]

Примери:

  1. То̏ се ра̑ди после ки̏ше; ако не̑ма ки̏ше, о̏нда мо̑ра на̏сӯво да се по̀дгрне, да се не ѝзврне ту̀лај, да не̏ би мѝшеви и р̀чкови (та̑ зга̀дија) по̀тлачили та̑ј куку̀руз што ро̀ди. [2] Кумане [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Невенка Секулић, Збирка дијалекатских текстова из Војводине. — СДЗб, ХХVII, 1981, 107—306, стр. 140.

Напомене[уреди]