ла̏н

ла̏н

ла̏н (српски, lat. lȁn)[уреди]

Именица[уреди]

ла̏н, м

Категорије: бот.


Облици:

  1. лан, ла̀на [1]

Значења:

  1. Зељаста биљка Linum usitatissimum од чијег се стабла прави предиво а од семена уље. [1]

Примери:

  1. Наре́дили су ко̏ ће на жи̏то да пле̑ви, ко̏ ће на ла̏н, ко̏ ће на ре́пу. [2] Итебеј Каћ Ђурђево Ковин Ловра [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII, 1997, 586 стр, стр. 503.

Напомене[уреди]