ва̑јан

ва̑јан

ва̑јан (српски, lat. vȃjan)[уреди]

Прилог[уреди]

ва̑јан, прил.

Категорије: одр. вид.


Облици:

  1. ва̑јно, ва̑јна, вајан [1]
  2. , вајан, [1]

Значења:

  1. Тобожњи. [1]
  2. Лош, слаб, никакав. [1]
  3. Лоше, слабо. [1]

Примери:

  1. И о̑н ти је ва̑јан дру̑г. Вршац [1]# И ти си ми вај ni ђак. Јасеново [1]
  2. И он ми је неки вајни мајстор. [1]# Ва̑јно су научи̏ли. Вршац Орловат [1]


Изведене речи:

  1. ва̑јни [1]
  2. ва̑јно [1]


Референце[уреди]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]