učenje

učenje

Jezici (1)

Reference

---

Strana kategorija

Srpski

učenje (srpski, ćir. učenje)

Padež	Jednina	Množina
Nominativ	učenje	učenja
Genitiv	učenja	učenja
Dativ	učenju	učenjima
Akuzativ	učenje	učenja
Vokativ	učenje	učenja
Instrumental	učenjem	učenjima
Lokativ	učenju	učenjima

Imenica

učenje, s

Slogovi: u-če-nje,  mn. u-če-nja

Značenja:

[1.] Učenje je relativno trajna i progresivna promena ličnosti i ponašanja individue nastala kao rezultat prethodne aktivnosti iste, tj. iskustva. Učenje je proces sticanja novog, ili modifikovanja postojećeg znanja, ponašanja, veština, vrednosti ili preferencija.

[1.1.] Radi boljeg razumevanja, a i kao potvrda drevnosti, pradavne reči u savremenom srpskom jeziku,

osvrnućemo se na glagol u sanskrtu उच्यति (čita se) učjati sa značenjem:

[1.1.1.] navići se na, biti naviknut na

[1.1.2.] voleti nešto, uživati u, osećati zadovoljstvo u, uživati

Poreklo:

[1.1.] reč učenje je izvedena iz praslavenskog: *učiti → staroslavenski: učiti

Sinonimi:

[1.1.] smer, škola, pravac

Primeri:

[1.1.]

Asocijacije:

[1.1.] obrazovanje, prosveta

Izvedene reči:

[1.1.] [[]]

Reference

Srodni članci sa Vikipedije:

[1] učenje