pȕška
pȕška
pȕška (srpski, ćir. pȕška)[uredi]
Imenica[uredi]
pȕška, ž
Kategorije: kol.
Oblici:
Značenja:
- Ručno vatreno oružje s jednom ili dve dugačke cevi. [1]
- Igračka od zove iz koje dečaci pucaju, pucaljka. [2] Kumane[1]
- Naprava za nadevanje kobasica. [3] Subotica Turija Čurug Ravno Selo Gospođinci Žabalj Novi Sad Novi Kneževac Deska[1]
Primeri:
- Bȉo kȏ da dȏđe, mòja [je] pȕška òbešena tȗ ù sobu. [4] Novo Miloševo [1]
- Ȕveče se pȕca, pȕškom jel tòpom. Martonoš [1]
- Ìšo je nȁš gospòdin svèštenik Sȅkulić Stȅvan, a iz mrȃka ȉzjutra pȕklā je pȕška kod škȍle, kod àrtēljska bunára — tȗ je rȁnjen. [5] [6] [7] [3] Itebej Subotica Mol Turija Čurug Ravno Selo Gospođinci Žabalj Srpski Krstur Banatsko Aranđelovo Sanad Mokrin Farkaždin Čenta Lovra Deska [1]
Izrazi:
Reference[uredi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 356, 358.
- ↑ 3,0 3,1 Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ, 16, 1980, 59—92.
- ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 123.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 80, 111, 118, 119.
- ↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 7, 172.
- ↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 161.
- ↑ Gordana Vuković—Žarko Bošnjaković—Ljiljana Nedeljkov, Vojvođanska kolarska terminologija. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1984, 258 str.