cȇv

cȇv

cȇv (srpski, lat. cȇv)[uredi]

cȇv, ž

Kategorije: anat.

Oblici:

Značenja:

Deo vatrenog oružja. ^[1]
Mali drveni ili trščani valjak, kalem na tkačkom razboju na koji se suče pređa. ^[1]

Primeri:

Kȍla, pa ѝmaju nȁtrag onàko cȇv širòku što ȉma rȕpice, i òna ѝde i tȏ pòlӣva. ^[2] ^[3] Kula Jamena Vašica Sot Erdevik Martinci Susek Sviloš Šuljam Voganj Bukovac Sremski Karlovci Šatrinci Čortanovci Prhovo Golubinci Stari Slankamen Surduk Pačir Martonoš Sombor Sivac Stapar Drljan Deronje Tovariševo Bačka Palanka Đala Banatsko Aranđelovo Sanad Mokrin Kikinda Radojevo Novo Miloševo Srpska Crnja Itebej Jaša Tomić Šurjan Boka Neuzina Orlovat Perlez Dobrica Veliko Središte Sakule Alibunar Jasenovo Deliblato ^[1]
Ȍndak ȉma jѐdna cȇv, koja bàkārna, kòja ѝde u tàbārku. Beška ^[1]
Ù [o]no se dȏba pláćalo dvȃ forínta o[d] dvȇ vȁtre, o[d] dvȇ cȇvi pȕška. ^[4] Novo Miloševo ^[1]
Tȏ je mȃla cȇv, šúplja tr̀ska, a oko njȇ namòtaš pàmuk jel vȕnu i provúčeš kroz čùnak. Neuzina ^[1]
Sȕtra trȅba da sȗče cȇvi, da tkȃ. Laćarak ^[1]
Tȏ mȅte na motovȉlo i na čékrk sȗče cȇvi. Izbište Susek Sviloš Čerević Pačir Begeč Novo Miloševo Jasenovo ^[1]
I ȍnda tȏ kada nàsӯčemo tȕ cȇv, ȍnda mȅtemo u òvu jȁmu i u òvu, i ȍnda tkȃmo. Deronje ^[1]

Sinonimi:

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
↑ Gordana Vuković, Terminologija kuće i pokućstva u Vojvodini. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1988, 508 str.
↑ Ivan Popović, Govor Gospođinaca u svetlosti bačkih govora kao celine. Beograd (SANU, Posebna izdanja, knjiga SLHHV, Odeljenje literature i jezika, knjiga 21), 1968, 248 str, str. 47.
↑ Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII, 1981, 107—306, str. 123.