Pređi na sadržaj

sinoć

sinoć

Srpski

sinoć (srpski, lat. sinoć)

Prilog

Prilog

sinoć, pril.

Oblici:

  1. sȉnoć, sȉnōć [1]

Značenja:

  1. Prethodne večeri. [1]

Primeri:

  1. Vȉdilӣ ste ga sȉnōć tȗ . [2] [3] [1]
  2. Nȅ znam štȁ [j]e sȉnoć bílo. Žitište [1]
  3. Sam jȁ otȉšla sȉnoć mȇso onȏ da ȕzmem. Izbište [1]
  4. Sȉnoć sam jȃ u pȍla dvánajst lѐgla sam. [4] [5] Veliki Gaj Novo Miloševo Crepaja [1]


Sinonimi:

  1. sinoćke [1]


Reference

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 110.
  3. Sofija Rakić-Miloradović, O govoru Deske. — ESM, 3, 2001, 52—67, str. 54.
  4. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 232.
  5. Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 268.

Napomene