naručje

naručje

naručje (srpski, lat. naručje)[uredi]

Imenica[uredi]

naručje, s

Oblici:

  1. nàrӯčje [1]

Značenja:

Primeri:

  1. Svȅkrva je dȑžala mȕško déte u nàrӯčju. Laćarak [1]
  2. A Božidar zato ne hoda, nisi ga mlogo držala u naruče. [2] Čenej [1]
  3. Kad kòsāc ѝskosi drȕgi òtkos, ȍnda òna [rukovedalja] stȁlja drȕgo to nàrӯčje, pa ȍnda vȇže. Bačinci [1]


Sinonimi:

  1. naramak [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Biljana Marić, Iz leksike Čeneja (rumunski Banat) (rukopis diplomskog rada).

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=наручје&oldid=227436”