kȍska
kȍska
kȍska (srpski, lat. kȍska)[uredi]
Imenica[uredi]
kȍska, ž
Oblici:
Značenja:
- Cevanice, najčešće od konja, koje se stavljaju na donji kraj kusake ili kece. [1]
Primeri:
- Ovde ima koske na kusaki, koske od konja. Od konja se meću one cevanice dole tako da ne bi zapinjalo za kamen. [2] Novi Sad [1]
Reference[uredi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Velimir Mihajlović—Gordana Vuković, Srpskohrvatska leksika ribarstva. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1977, 457 str.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 77.
- ↑ Sofija Rakić-Miloradović, O govoru Deske. — ESM, 3, 2001, 52—67, str. 55.