Pređi na sadržaj

iscela

iscela

iscela (srpski, lat. iscela)

[uredi]

Prilog

[uredi]

Prilog

[uredi]

iscela, pril.

Oblici:

  1. ȉscēla [1]

Značenja:

  1. Iz jednog komada. [1]

Primeri:

  1. Priprѐgača, mòja je ȉscēla. [2] [3] Đala Farkaždin [1]
  2. Ȉscēlog àljina. [3] Bašaid [1]


Sinonimi:

  1. izjedno [1]


Reference

[uredi]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 114.
  3. ↑ 3,0 3,1 Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 288.

Napomene

[uredi]
Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=исцела&oldid=201682”