ȇj

ȇj

ȇj (srpski, lat. ȇj)[uredi]

Uzvik[uredi]

ȇj, uzv.

Kategorije: uzv.


Značenja:

  1. Za dozivanje, obraćanje nekome. [1]

Primeri:

  1. Ȇj, tȋ. [1]
  2. Ȇj, mȁti mòja. [2] Farkaždin Vršac [1]# Hȇj, glȅ, ònaj na dvȃ ȍre. [2] Perlez Vršac [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ 2,0 2,1 Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 293.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=е̑ј&oldid=198725”