Pređi na sadržaj

dȅvēr

dȅvēr

Srpski

dȅvēr (srpski, lat. dȅvēr)

Padež Jednina Množina
Nominativ dever deveri
Genitiv devera devera
Dativ deveru deverima
Akuzativ devera devere
Vokativ deveru deveri
Instrumental deverom deverima
Lokativ deveru deverima


Imenica

dȅvēr, m

Oblici:

  1. dȅver, dȅvēr [1]

Značenja:

Mužev brat

Poreklo:

U sanskrtu nailazimo na reč देवृ [2] (čita se) devr istovetnog značenja kao i u srpskom


Primeri:

  1. Pȍsle čòvekove smȑti, ònā se ȕdāla za dȅvēra. [3] [4] [5] Bačinci Sviloš Kraljevci Subotica Martonoš Pačir Srbobran Turija Ravno Selo Žabalj Čurug Gospođinci Đala Banatsko Aranđelovo Sanad Novo Miloševo Melenci Aradac Orlovat [1]


Reference

  1. 1,0 1,1 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. Sanskrt: [[1]]
  3. Nevenka Sekulić, Zbirka dijalekatskih tekstova iz Vojvodine. — SDZb, HHVII,981,07—306, str.03.
  4. Berislav M. Nikolić, Sremski govor. — SDZb, HIV,964,01—413, str. 337.
  5. Gordana Galetin, Iz leksičke problematike severne Šajkaške. — PPJ,6,980, 59—92, str. 65.

Napomene