brujiti

brujiti

brujiti (srpski, lat. brujiti)[uredi]

Glagol[uredi]

brujiti, {{{vid}}} neprel.

Oblici:

  1. -i [1]

Primeri:

  1. Stalno mi bruji u ušima ko da ide voz. Sombor [1]
  2. Kȁko brúju zvȍna, požúri da ne zadȍcni mo na vos kresȅni je. [2] Vršac Srpski Krstur [1]


Sinonimi:

  1. brujati [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 254.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=брујити&oldid=182802”