штило

штило

штило (српски, lat. štilo)[уреди]

Именица[уреди]

штило, с

Облици:

  1. шти̏ло Иванда [1]
  2. шти̏ло Босут [2] [1]

Значења:

  1. Дрвена дршка у коју се увлачи метално перо за писање. [1]

Примери:

  1. Потом разложише неке папире, мастионицу, штило са пером и упијач ( — НК). [3] [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Велимир Михајловић—Гордана Вуковић, Српскохрватска лексика рибарства. Нови Сад (Филозофски факултет), 1977, 457 стр.
  3. Драгомир Попноваков, Добри људи. Нови Сад, 2002, 191 стр, стр. 132.

Напомене[уреди]