чу̑г

чу̑г

чу̑г (српски, lat. čȗg)[уреди]

Именица[уреди]

чу̑г, м


Категорије: Г.


Облици:

  1. чуг, чу́га [1]
  2. чуг, чу́гова [1]

Значења:

  1. Кратко дрво које се користи као реквизит у игри чугања. [1]
  2. Пастирска игра са штаповима у којој је циљ да се сруши чуг. Нови Сад[1]

Примери:

  1. Чу́гови су би́ли у̏спра̄вна кра̀тка др́ва што и[х] је тре̏бало сру̏шити. Турија Нови Сад [1]


Синоними:

  1. чугање [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]