слута

слута

слута (српски, lat. sluta)[уреди]

Именица[уреди]

слута, ж

Облици:

  1. слу̏та [1]

Значења:

  1. Неуредна, немарна и лења женска особа. [1]

Примери:

  1. Е̏но ти Жи́вина слу̏та, већ па̀је сока́ком од ра̑на ју̏тра, ви̑че, бе̏га, а нит па̏метно ка̑же, нит сти̏гне на вре́ме. Бока [1]


Синоними:

  1. сакалуда [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]