о́тац

о́тац

о́тац (српски, lat. ótac)[уреди]

Примери:

  1. Мо̑ о́тац про̏ до њего̏ву ку̏ћу бра̏ту њего̏вим. [1] Крушчица Велики Гај Павлиш Банатска Паланка Чип [2]
  2. Сам се па̏тио без о́ца. Вршац [2]
  3. Доби̏о два́најст гла́ва од о́ца. Избиште [2]
  4. До̑ ђе про вода̑џ да пи̑та за дево̑јку, да̏ л о̏ће д[а] уда̑ о́тац и ма̏ти. Јасеново [2]


Референце[уреди]

  1. Мирослав Николић, Неке особине српског говора у Чипу код Будимпеште. — ЈФ, Х£IХ, књ. ХII, 1993, 137—153, стр. 139.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]