ла́рма

ла́рма

ла́рма (српски, lat. lárma)[уреди]

Облици:

  1. кућа!, ларма, гори, људи [1]

Изрази:

  1. ко нала̑рму ("прометно место на коме је обично бучно"; "О̀ва со̏ба, бо̏же ме са̀чӯвај, ко на ла̑рму, ни не по̀знаш да је тво̀ја ко̏лко"). Јаша Томић Шурјан Бока Неузина [1]
  2. обу́ћи се ко на̀ла̄рму ("оденути се на брзину"). Нови Бечеј [1]
  3. Ватати наларму ("викати да би се прикрило незнање, немоћ, слабост, недостатак аргумената и сл."; "Кад си јунак, туци се а немој да „ваташ на ларму”"). Црвена Црква [1]

Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]