кѐњаџа

кѐњаџа

кѐњаџа (српски, lat. kènjadža)[уреди]

Именица[уреди]

кѐњаџа, ж

Облици:

  1. , кењаџа [1]

Значења:

  1. Маст за подмазивање осовина колских точкова. [1]
  2. Масна мрља (обично од коломасти). Нови Сад Меленци[1]

Примери:

  1. Намазао руке кењаџом, па не може да их опере. Ковиљ [1]
  2. Ти ко да немаш кењаџе кад ти тако шкрипиду кола. [2] [3] Мокрин Турија Чуруг Равно Село Госпођинци Жабаљ Орловат Иванда [1]
  3. Са̏в си од кѐњаче. Суботица Пачир Ђурђево Нови Кнежевац Мокрин Ловра [1]
  4. Кѐњеча ту̑ по̀ма̄же да осовѝна не за̀теже то̀чак, да не за̀пиње кад се окре̑ће. Јаша Томић [1]
  5. Укаљао сам чакшире од кењеџе. Иланџа [1]
  6. У шта̏лу ѝмам кѐњеџу. Ѝди донѐси да накѐњеџимо то̀чкове. Бока [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Иванка Рајков, Прилог за дијалектолошки речник говора Мокрина. — ППЈ, 7, 1971, 187—192, стр. 189.
  3. Гордана Галетин, Из лексичке проблематике северне Шајкашке. — ППЈ, 16, 1980, 59—92.

Напомене[уреди]