крајник

крајник

крајник (српски, lat. krajnik)[уреди]

Именица[уреди]

крајник, м

Облици:

  1. крајни́ци, креници, -и́ка [1]

Значења:

  1. Лимфна жлезда смештена у грлу. [1]

Примери:

  1. А лека̑р ка̑же: „О̏на и̏ма крајни́ке”, каже, „то мо̑ра да се ва̏ди”. Избиште [1]
  2. Боле ме јако креници. Црвена Црква [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]