клокотати

клокотати

клокотати (српски, lat. klokotati)[уреди]

Глагол[уреди]

клокотати, {{{вид}}} непрел.

Облици:

  1. кло̀коће [1]

Значења:

  1. Производити, одавати клокот, звук кло-кло (о води или другој течности кад тече, кад ври, кључа; кад неко пије или му се бућка у стомаку). [1]

Примери:

  1. Пио сам млого воде па кад идем, све ми клокоће у трбу. Јасеново Черевић Мокрин Ново Милошево [1]
  2. Пије ракију из флаше па све клокоће. Бегеч [1]


Изрази:

  1. Срце оће а дупеклокоће ("хтети а не моћи, бити престар за нешто"). Јасеново [1]

Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]