кланица

кланица

кланица (српски, lat. klanica)[уреди]

Именица[уреди]

кланица, ж

Облици:

  1. кла́ница [1]

Значења:

  1. Место (зграда, просторија) где се коље стока. [1]

Примери:

  1. Месари су имали своје продавнице и кланице у дворишту. [2] Госпођинци [1]
  2. А би̏јо је по̏словођа на кла́ници и та̀ко да ја̑ о̏де̄м на кла́ницу. Суботица [1]
  3. То̑ смо те̏рали на клао́ницу, по чо̏порове. Суботица [1]


Синоними:

  1. абатор [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Стари занати у Војводини. 1992, 340 стр, стр. 48.

Напомене[уреди]