ка̀са̄ч

ка̀са̄ч

ка̀са̄ч (српски, lat. kàsāč)[уреди]

Облици:

  1. каса̑ч [1]

Значења:

  1. Коњ који добро каса. [2][1]

Примери:

  1. Онда и̏ма̄мо по̀тковице спе̏ција̄лне за потки́ва̄ње каса́ча, о̏нда и̏маш по̀тковице за галопе́ре, то̑ о̀пет и̏ма спе̏ција̄лни по̀со ко̀је̄ се нѐ пра̏ве шту̀лнови. [1]
  2. Мо̏же да се шту̏лнује за ра̑дне ко̀ње, ра̏баџијске [...] на̀пре̄д јѐдна шту̀лна. А за каса́че, за̀ њӣ мо̑ра да се ме̏ри, де̏сет де́ка мо̑ра да бу̏де, мо̏ж да бу̏де пѐтна̄јс де́ка јѐдна, и нѐ сму да бу̏ду ду̏гачке, за́виси од ко̀ња ка̏ко и̏ма брзѝну. [3] Ковиљ Буковац Товаришево Бачка Паланка [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Радивој Прокопљевић, Чудесна моћ сремске клепетуше. Рума (Српска књига), 2002, 150 стр, стр. 77.
  3. Анђелка Петровић, Пастирска терминологија Буковца (рукопис дипломског рада).

Напомене[уреди]