друга̑р

друга̑р

друга̑р (српски, lat. drugȃr)[уреди]

Именица[уреди]

друга̑р, м

Облици:

  1. другар, -а́ра [1]

Примери:

  1. А друга̑р је та̏ј саз деда Ми̑летом би̏о. Павлиш [1]
  2. Кад се ја̑ ва̏јкам да не̑мам ма̏тицу код мо̑га друга́ра, па да ми да̏. Избиште [1]


Синоними:

  1. друг [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]