го̑рд

го̑рд

го̑рд (српски, lat. gȏrd)[уреди]

Прилог[уреди]

го̑рд, прил.

Облици:

  1. , горд, го́рда [1]

Значења:

  1. Који је поносан на некога, на нешто. [1]
  2. Који је уображен, надмен. [1]

Примери:

  1. Го́рда је на ла̑нце, на та̑л, мло̑ги је ѝшту. Вршац Ново Милошево [1]
  2. Го̑рд је на сво́је си̏нове. [1]# Та̑ је го́рда, не̑ће ти се сви́ђати. Деска Ново Милошево Вршац [1]# Го̑рдо се др́жи ко да није слепи̏ца ко и дру̏ги. Вршац [1]


Изведене речи:

  1. го̑рдо [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]