возидба

возидба

возидба (српски, lat. vozidba)[уреди]

Именица[уреди]

возидба, ж

Облици:

  1. во̀зидба, вози̏дба [1]

Значења:

  1. Превожење и смештање летине. [1]

Примери:

  1. А то [одгајање деце] је био посао за који су морале наћи снаге све сеоске жене, у жарко лето, без обзира што је то време било одређено и за напорну житну радњу, а можда већ и за возидбу и вршидбу, ако би година поранила. [2] Платичево [1]# Кад се же̏тва свр̑ши, о̏нда се во̏зи, на̀стаје во̀зидба, мо́ба, ти̏ код мѐне, ја̏ ко[д] тѐбе. [3] Шимановци Сусек Свилош Бачинци Суботица Нови Сад Ђала Ново Милошево Тараш [1]
  2. Ко̀д њӣ је во̀зидба, вр́ши се жи̏то. Лаћарак [1]# Кад по̏чне вози̏дба, о̏ндак сва̏ки и́де у гу́вно и забеле̏жи се̏бе пла̏ц ди̏ ће да саде̑ва жи̏то. Вршац Избиште [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.
  2. Жито.988,08 стр, стр.11.
  3. Павле Ивић—Жарко Бошњаковић—Гордана Драгин, Банатски говори шумадијско-војвођанског дијалекта. Друга књига: Морфологија, синтакса, закључци, текстови. — СДЗб, ХVIII,997, 586 стр, стр.48.

Напомене[уреди]