во̑љно

во̑љно

во̑љно (српски, lat. vȏljno)[уреди]

Прилог[уреди]

во̑љно, прил.

Категорије: вој.


Облици:

  1. именичкој, служби, вољно [1]

Значења:

  1. Радо, својом вољом. Вршац[1]
  2. Хотимице, намерно. [1]
  3. Слободно време. [1]

Примери:

  1. Слу̏чајно сам те зга̏зио, то̑ ни́је би́ло во̑љно. Вршац [1]# Егзерци́рали смо три̑ са̑та и те̏к о̏ндак смо до̏били во̑љно. Вршац Ново Милошево [1]


Референце[уреди]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Речник српских говора Војводине, измењено и допуњено издање у 4 тома, приредили мр Дејан Милорадов, Катарина Сунајко, мр Ивана Ћелић и др Драгољуб Петровић, Матица српска, Нови Сад.

Напомене[уреди]