nadžak
nadžak
nadžak (srpski, ćir. nadžak)[uredi]
Imenica[uredi]
nadžak, m
Značenja:
- Starinsko hladno oružje, vrsta buzdovana na dugoj dršci sa sečivom u vidu sekire, s jedne strane, i čekićem, s druge strane. [1]
- Alatka takvog oblika. [1]
Primeri:
- Ranije su subaše vršili dužnost obilazeći njive na konjima. Nosili su i „nadžake”. [2] [1]
- Čuvar polja, poljar ili, kako se u Sremu nekada zvao, redar — nosio je sa sobom štap na kome je na jednom kraju bio nasađen nadžak. Nadžak je bila metalna alatka i na jednoj strani je imala sekiricu, a sa druge čekić. [3] [1]
Reference[uredi]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Milenko S. Filipović, Različita etnološka građa iz Jarkovca (u Banatu). — ZDN, 11, 1955, 81—117, str. 102.
- ↑ Radivoj Prokopljević, Čudesna moć sremske klepetuše. Ruma (Srpska knjiga), 2002, 150 str, str. 115.