krȅmen
krȅmen
krȅmen (srpski, ćir. krȅmen)[uredi]
Imenica[uredi]
krȅmen, m
Značenja:
- Kamen za kresanje vatre. [1] Čerević Novi Karlovci[2]
Primeri:
- Tȃj kȁmen što krȅše zòvē se krȅmen. [3] [4] [5] Vrdnik Jamena Morović Sremska Rača Višnjićevo Gibarac Molovin Sot Kukujevci Martinci Erdevik Laćarak Ležimir Sviloš Čerević Šuljam Jazak Klenak Voganj Jarak Hrtkovci Platičevo Sremska Kamenica Grabovci Neradin Mali Radinci Ogar Krušedol Maradik Prhovo Karlovčić Kupinovo Golubinci Krčedin Vojka Novi Slankamen Boljevci Batajnica Belegiš Surčin Mol Gospođinci Futog Novo Miloševo Bašaid Itebej Jaša Tomić Šurjan Boka Neuzina Opovo [2]
- Slȁb ti je krȅmen, nȇće upáliti. Bačinci [2]
Reference[uredi]
- ↑ Milivoje Milosavljević, Stočarstvo u severnom Banatu. — Rad, 12— 13, 1964, 69—101, str. 88.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
- ↑ Žarko Bošnjaković, Pastirska terminologija Srema. Novi Sad (Filozofski fakultet), 1985, 174 str.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Prva knjiga: Uvod i fonetizam. — SDZb, HV, 1994, 419 str, str. 163.
- ↑ Pavle Ivić—Žarko Bošnjaković—Gordana Dragin, Banatski govori šumadijsko-vojvođanskog dijalekta. Druga knjiga: Morfologija, sintaksa, zaključci, tekstovi. — SDZb, HVIII, 1997, 586 str, str. 347.