govordžija

govordžija

govordžija (srpski, ćir. govordžija)[uredi]

Imenica[uredi]

govordžija, m

Oblici:

  1. govordžȉja Vršac, govórdžija [1]
  2. govòrdžija Kajtasovo [1]

Značenja:

  1. Mladoženjin drug koji se u svadbenoj povorci vozi u prvim kolima, koji peva i podvriskuje. [1]
  2. Mladoženjin drug koji poziva u svadbu, pozivar. [1]

Primeri:

  1. Ovȉ prȇđu, govórdžije, mladožȅnjini ortáci. Izbište [1]
  2. Ȍnda ka[d] dȏđe dvánajs sáti, izȃđu govórdžije da pojȅdu mlȃdu. Jasenovo [1]
  3. Pa ka[d] dȍđe svȁdba, govórdžije dȏđu napréda. Pavliš [1]# Kao legijaši idu mladoženja, dever, kao i „pobra”, odnosno mladoženja, „žarač” i govordžije. [2] Starčevo [1]


Reference[uredi]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Rečnik srpskih govora Vojvodine, izmenjeno i dopunjeno izdanje u 4 toma, priredili mr Dejan Miloradov, Katarina Sunajko, mr Ivana Ćelić i dr Dragoljub Petrović, Matica srpska, Novi Sad.
  2. ↑ Mila Bosić, Ženidbeni običaji Srba u Banatu. — Rad, 33, 1991, 133—162, str. 139.

Napomene[uredi]

Preuzeto iz „https://sr.wiktionary.org/w/index.php?title=govordžija&oldid=354832”